Verbum

непача́ты, -ая, -ае.

Такі, якога яшчэ не пачыналі, за які яшчэ не браліся; цэлы.

Непачатая буханка.

◊

Непачаты край (работы, спраў; разм.) — вельмі многа.

непрыміры́мы, -ая, -ае.

1. Які не дапускае ніякага пагаднення, прымірэння.

Непрымірымая барацьба.

2. Такі, што нельга прымірыць.

Непрымірымыя супярэчнасці.

|| наз. непрыміры́масць, -і, ж.

непрыхі́льны, -ая, -ае.

1. Непрыязна настроены; недружалюбны.

Непрыхільныя адносіны.

2. Які змяшчае ў сабе або выказвае неадабрэнне.

Н. водзыў.

|| наз. непрыхі́льнасць, -і, ж.

няскла́дны, -ая, -ае.

1. Які не вызначаецца складнасцю, зграбнасцю; нязграбны.

Няскладная фігура.

2. Пазбаўлены лагічнай паслядоўнасці, сувязі.

Няскладная размова.

|| наз. няскла́днасць, -і, ж.

няўжы́ўчывы, -ая, -ае.

Які дрэнна ўжываецца, ладзіць з іншымі людзьмі, а таксама ўласцівы такому чалавеку.

Н. чалавек.

Н. характар.

|| наз. няўжы́ўчывасць, -і, ж.

о́пій, -ю, м.

Высушаны млечны сок з няспелых галовак маку, які ўжыв. як наркатычны і болесуцішальны сродак.

|| прым. о́пійны, -ая, -ае.

О. мак.

пабраці́м, -а, мн. -ы, -аў, м.

Чалавек, які ўступіў у пабрацімства з кім-н.

Гарады-пабрацімы (перан.: пародненыя гарады).

|| прым. пабраці́мскі, -ая, -ае.

пагадне́нне, -я, мн. -і, -яў, н.

1. Дагавор, які абумоўлівае абавязацельствы ў чым-н.

Гандлёвае п.

Падпісаць п.

2. Прымірэнне, згода.

Шукаць пагаднення.

пада́тлівы, -ая, -ае.

1. Які лёгка паддаецца фармоўцы, апрацоўцы.

Напаленае жалеза падатлівае.

2. Згаворлівы, уступчывы.

П. чалавек.

П. характар.

|| наз. пада́тлівасць, -і, ж.

падстрэ́шак, -шка, мн. -шкі, -шкаў, м.

Ніжні край страхі драўлянай хаты, які навісае над сцяной.

|| прым. падстрэ́шачны, -ая, -ае і падстрэ́шкавы, -ая, -ае.