бульбахе́тэ

(н.-лац. bulbochaete)

ніткаватая зялёная водарасць сям. эдагоніевых, пераважна эпіфіт на іншых водарасцях і водных раслінах.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

гематацэ́ле

(ад гемата- + гр. kele = пухліна)

скапленне крыві пераважна паміж лісткамі яечка, якое адбываецца звычайна пры траўмах.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

гіяло́брыян

(н.-лац. hyalobryon)

аднаклетачная або каланіяльная залацістая водарасць сям. лепахраманадавых, якая пашырана пераважна ў чыстых водах.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

глеятры́хія

(н.-лац. gloeotrichia)

каланіяльная сіне-зялёная водарасць сям. рывулярыевых, якая трапляецца пераважна ў стаячых прэсных водах.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

дыно́брыян

(н.-лац. dynobryon)

аднаклетачная або каланіяльная залацістая водарасць сям. ахраманадавых, якая пашырана пераважна ў чыстых вадаёмах.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

дэсмі́дыум

(н.-лац. desmidium)

ніткаватая зялёная водарасць сям. касмарыевых, якая пашырана пераважна ў сфагнавых і дыстрофных вадаёмах.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

заагле́я

(ад заа- + гр. gloios = клей)

скапленне бактэрый (пераважна водных), якія выдзяляюць слізь або маюць слізістыя капсулы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

зело́тэс

(н.-лац. zelotes)

павук сям. гнафазідаў, які жыве пераважна ў хваёвых лясах у моху і подсціле.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ігуа́на

(ісп. iguana, з індз.)

буйная яшчарка, якая жыве пераважна на дрэвах у трапічнай частцы Паўд. Амерыкі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

міксаміцэ́ты

(ад гр. myksa = слізь + -міцэты)

бесхларафільныя ніжэйшыя раслінныя арганізмы, якія развіваюцца пераважна на гнілой драўніне; слізевікі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)