фрахто́ўшчык, -а, мн. -і, -аў, м. (спец.).

Асоба або ўстанова, якая дае судна пад фрахт.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

часа́льня, -і, мн. -і, -яў, ж.

Памяшканне, цэх, у якім чэшуць воўну, лён і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

care1 [keə] n.

1. кло́пат; апе́ка; нагля́д;

free from care бесклапо́тны, бестурбо́тны

2. ува́га, асцяро́жнасць, асцяро́жлівасць, асцяро́га; аба́члівасць;

Glass, handle with care! Шкло! Асцярожна!;

Take care! Беражы́цеся/беражы́ся/беражы́(це) сябе́/будзь(це) асцяро́жны(я)!; да пабачэ́ння.

3. дба́нне, руплі́васць, стара́нне

in the care of/in smb.’s care пад нагля́дам/пад апе́каю/на ўтрыма́нні каго́-н.;

take care of клапаці́цца (пра);

under the doctor’s care пад нагля́дам урача́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

peril

[ˈperəl]

1.

n.

небясьпе́ка, ры́зыка f.

at one’s peril — на сваю́ ры́зыку, на сваю́ адка́знасьць

2.

v.

1) ста́віць пад небясьпе́ку каго́-што

2) рызыкава́ць, ста́віць пад пагро́зу

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

underlying

[,ʌndərˈlaɪɪŋ]

1.

adv.

1) які́ ляжы́ць пад спо́дам чаго́, пад чым

2) асно́ўны; істо́тны

3) які́ ня кі́даецца ў во́чы; адра́зу незаўва́жны

2.

v., pres. p. of underlie

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

афідэ́віт

(англ. affidavit)

пісьмовае паказанне пад прысягай у англасаксонскім праве.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

бадмерэ́я

(ням. bodmerei)

грашовая пазыка пад залог судна або грузу.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

інфрамікрабіяло́гія

(ад лац. infra = пад + мікрабіялогія)

тое, што і вірусалогія.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

іпадыя́кан

(ад гр. hypo = пад + дыякан)

малодшы дыякан пры архірэі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

электраэро́зія

(ад электра- + эрозія)

разбурэнне правадніка пад дзеяннем электрычных токаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)