падыгра́ць (каму-н.) разм. j-m Vrschub listen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

перапа́сці разм. entfllen* vi (s) (каму-н. D)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

падмаладзі́ць, ‑ладжу, ‑лодзіш, ‑лодзіць; зак., каго-што.

Разм. Надаць каму‑, чаму‑н. больш свежы, малады выгляд.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

манда́нт, ‑а, М ‑нце, м.

Спец. Асоба, якая дае каму‑н. даручэнне, мандат на што‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жу́піць, ‑плю, ‑піш, ‑піць; незак.

Абл. Размаўляць, гаварыць. Што каму рупіць, той тое і жупіць. Прыказка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

закружы́ць, ‑кружу, ‑кружыш, ‑кружыць; зак.

Пачаць кружыць.

•••

Закружыць галаву каму — моцна захапіць чым‑н. каго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зама́зваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да замазаць.

•••

Вочы замазваць каму — уводзіць у зман, ашукваць каго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вяры́цельны, ‑ая, ‑ае.

Кніжн. Які сведчыць пра даручэнне каму‑н. чаго‑н.

•••

Вярыцельная грамата гл. грамата.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

авансава́ць, ‑сую, ‑суеш, ‑суе; зак. і незак., каго-што.

Даць (даваць) аванс каму‑н. Авансаваць калгаснікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

членашко́дніцтва, ‑а, н.

1. Наўмыснае пашкоджанне якога‑н. члена свайго цела.

2. Прычыненне знявечанняў каму‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)