ляжачы, ‑ая, ‑ае.
1. Такі, які ляжыць, знаходзіцца ў гарызантальным становішчы. Пад ляжачы камень вада не цячэ. Прыказка. / у знач. наз. ляжачы, ‑ага, м. — Эх вы, салдаты, салдаты! На ляжачага напалі, гуртом набеглі ды яшчэ рукі звязваеце, — з насмешкай прамовіў Сяргей. Колас.
2. Такі, які знаходзіцца ў пасцелі, не можа ўстаць, хадзіць (пра хворага). Ляжачы хворы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
акаляць, ‑яе; незак., каго-што.
Знаходзіцца, размяшчацца вакол каго‑, чаго‑н.; акружаць. Апісанне вясковай галены, якая акаляе героя, не з’яўляецца самамэтай. У. Калеснік.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дэканат, ‑а, М ‑наце, м.
Адміністрацыйна-навучальнае кіраўніцтва факультэта на чале з дэканам. Рашэнне дэканата. // Памяшканне, дзе знаходзіцца гэта кіраўніцтва. Зайсці ў дэканат.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
жандар, ‑а, м.
Паліцэйскі чын, які знаходзіцца на службе ў жандармерыі. Схапілі ў вёсцы жандары Ігната, Ад роднае хаты Пагналі за краты. Арочка.
[Фр. gendarme.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
малалетні, ‑яя, ‑яе.
Якому нямнога год ад роду. Малалетні сведка. // Які знаходзіцца ў дзіцячым узросце. Свеціць месяц паўночны Па сон малалетняга сына. Танк.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
нечыстата, ‑ы, ДМ ‑стаце, ж.
1. Адсутнасць чыстаты; бруд. У хаце нечыстата.
2. толькі мн. (нечыстоты, ‑тот). Тое, што знаходзіцца ў памыйніцы; адкіды.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
падмаскоўны, ‑ая, ‑ае.
Які знаходзіцца, размешчаны пад Масквой, каля Масквы. Самалёт адарваўся ад бетоннай дарожкі падмаскоўнага аэрадрома і ўзяў курс на захад. Шамякін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пазаземны, ‑ая, ‑ае.
Які знаходзіцца за межамі зямлі. Само шчасце трэба шукаць не ў нейкіх пазаземных прасторах, а на зямлі, сярод людзей. Лойка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прыклубны, ‑ая, ‑ае.
Які размяшчаецца, знаходзіцца пры клубе. [Мужчына] касіў траву, што буйна вілася на прыклубным участку між кволымі, рэдкімі і засохлымі дрэўцамі. Нядзведскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
траюрадны, ‑ая, ‑ае.
Які знаходзіцца ў сваяцкіх адносінах у трэцім калене па дзеду або бабе, па прадзеду або прабабцы. Траюрадны брат. Траюрадная сястра.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)