уду́маць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Разм. Надумаць, прыдумаць што‑н. Я паціснуў плячыма: што сталася сёння з жонкаю? — Ты нешта ўдумала сабе? Сачанка. // Уздумаць. [Віктар:] — Толькі не ўдумай яму [кіраўніку] сказаць гэта ў вочы — на ўсё жыццё ворага нажывеш... Савіцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дэі́зм

(н.-лац. deismus, ад лац. deus = бог)

рэлігійна-філасофскае вучэнне, якое лічыць бога тварцом свету, але адмаўляе яго ўмяшанне ў жыццё прыроды і грамадства (параўн. пантэізм, тэізм).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

ма́сленая и ма́сленица (праздник) Ма́сленіца, -цы ж.; прям., перен. ма́сленіца, -цы ж.;

◊

не житьё, а ма́сленица не жыццё, а ма́сленіца;

не всё коту́ ма́сленица не заўсёды кату́ ма́сленіца;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

расти́тельный

1. раслі́нны;

расти́тельный мир раслі́нны свет, перен. раслі́ннае жыццё;

расти́тельный орна́мент раслі́нны арна́мент;

расти́тельное ма́сло але́й;

2. (относящийся к росту) ро́ставы, вегетацы́йны;

расти́тельный проце́сс ро́ставы (вегетацы́йны) працэ́с.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

прысвяці́ць сов., в разн. знач. посвяти́ть;

п. жыццё маста́цтву — посвяти́ть жизнь иску́сству;

п. сябе́ наро́ду — посвяти́ть себя́ наро́ду;

п. дакла́д тво́рчасці Я́нкі Купа́лы — посвяти́ть докла́д тво́рчеству Я́нки Купа́лы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

паку́таваць несов.

1. (от чего-л.) страда́ть;

п. ад зубно́га бо́лю — страда́ть от зубно́й бо́ли;

2. без доп. страда́ть, му́читься, терза́ться;

усё жыццё ~туе — всю жизнь страда́ет (му́чится)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

konanie

н. кананне, паміранне; смерць;

to nie życie, ale powolne konanie — гэта не жыццё, а павольнае кананне

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

bój, boju

м. бой; бітва;

bój na śmierć i życie — бой не на жыццё, а на смерць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

гале́ча, ‑ы, ж.

Адсутнасць сродкаў для жыцця; крайняя беднасць. Голад, галеча, непасільная праца на кулацкім полі ад цямна да цямна — хіба не аб гэтым пісалі паэты-класікі? Бярозкін. Над краем колішняй бядота і галечы Жыццё, як сонца, не спыняе рух. Звонак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адха́яць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго.

1. Разм. Вярнуць прытомнасць, жыццё; адратаваць. Міхась затуліў.. [жорава] халатам. А сябрукі, адбіраючы жорава, затузалі хлопца так, што ён самлеў. Хлопцы спалохаліся, адхаялі яго, завялі дахаты і жорава яму аддалі. Брыль.

2. Ачысціць, адмыць, агледзець.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)