прыпада́ць несов.
1. (да каго, чаго) припада́ть (к кому, чему); (плотно, вплотную) приника́ть (к кому, чему), льнуть;
2. (на што) (происходить в одно время с чем-л.) приходи́ться (на что), совпада́ть (с чем);
3. выпада́ть (на до́лю), приходи́ться, достава́ться;
1-3 см. прыпа́сці
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
пракіда́цца несов.
1. пробива́ться;
2. (на короткое время или кое-где) появля́ться;
3. (о сыпи) проступа́ть, появля́ться;
1-3 см. пракі́нуцца;
4. и́зредка встреча́ться;
у ле́се дзе-нідзе́ ~да́ецца дуб — в лесу́ ко́е-где́ встреча́ется дуб;
5. страд. пробра́сываться; проки́дываться; см. пракіда́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
пощёлкивать несов.
1. (время от времени щёлкать пальцами по чему-л.) ча́сам (калі́-нікалі́, зрэ́дку) пстры́каць, папстры́кваць;
2. (производить время от времени щёлкающие звуки — пальцами) ча́сам (калі́-нікалі́, зрэ́дку) пстры́каць; (кнутом, зубами) ча́сам (калі́-нікалі́, зрэ́дку) ля́скаць, паля́скваць; (пружиной, замком) ча́сам (калі́-нікалі́, зрэ́дку) шчо́ўкаць, пашчо́ўкваць; (языком) ча́сам (калі́-нікалі́, зрэ́дку) цмо́каць, пацмо́кваць; (шпорами, каблуками) ча́сам (калі́-нікалі́, зрэ́дку) цо́каць, пацо́кваць;
3. (грызть изредка орехи и т. п.) ча́сам (калі́-нікалі́, зрэ́дку) лу́скаць, палу́скваць, ча́сам (калі́-нікалі́, зрэ́дку) луза́ць, палу́зваць;
4. (о птицах — петь изредка) ча́сам (калі́-нікалі́, зрэ́дку) цёхкаць, пацёхкваць, ча́сам (калі́-нікалі́, зрэ́дку) шчо́ўкаць, пашчо́ўкваць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
ми́рный
1. мі́рны;
ми́рный догово́р, тракта́т мі́рны дагаво́р, тракта́т;
ми́рная конфере́нция мі́рная канферэ́нцыя;
ми́рные перегово́ры мі́рныя перагаво́ры;
ми́рное вре́мя мі́рны час;
ми́рный труд мі́рная пра́ца;
ми́рная бесе́да мі́рная гу́тарка;
2. (спокойный) спако́йны; (тихий) ці́хі; (добродушный) лаго́дны;
ми́рный сон спако́йны сон;
ми́рное настрое́ние лаго́дны настро́й;
ми́рный хара́ктер мі́рны хара́ктар.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
изготовле́ние ср.
1. (производство) вы́раб, -бу м.;
изготовле́ние консе́рвов вы́раб кансе́рваў;
2. воен. падрыхтава́нне, -ння ср.;
обеспе́чить вре́мя для изготовле́ния к бо́ю забяспе́чыць час для падрыхтава́ння да бо́ю;
3. (стряпня) гатава́нне, -ння ср.;
он не люби́л варе́нья и други́х дома́шних изготовле́ний ён не любі́ў варэ́ння і і́ншых ха́тніх гатава́нняў;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
поте́рянный
1. стра́чаны;
поте́рянное вре́мя стра́чаны час;
поте́рянные си́лы стра́чаныя сі́лы;
2. (о вещи) згу́блены;
3. (растерянный) разгу́блены; (расстроенный) расстро́ены; (подавленный) прыгне́чаны;
с поте́рянным ви́дом з разгу́бленым (расстро́еным) вы́глядам;
хо́дит, как поте́рянный хо́дзіць, як непрыто́мны; хо́дзіць, як сам не свой;
4. (опустившийся) прапа́шчы, адпе́ты, апо́шні;
поте́рянный челове́к прапа́шчы чалаве́к.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
запіса́цца сов.
1. в разн. знач. записа́ться;
з. на прыём — записа́ться на приём;
з. ў калга́с — записа́ться в колхо́з;
я так ~са́ўся, што не заўва́жыў, як прайшо́ў час — я так записа́лся, что не заме́тил, как прошло́ вре́мя;
2. разг. (зарегистрировать в загсе свой брак) расписа́ться
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
забы́цца сов.
1. разг. забы́ть; запа́мятовать;
2. (выпасть из памяти) забы́ться, позабы́ть;
то́е ўжо забы́лася — то уже́ забы́лось (позабы́то);
3. (отвлечься от действительности) забы́ться, позабы́ться;
з. на не́йкі час пра ўсё — забы́ться (позабы́ться) на не́которое вре́мя обо всём;
◊ і ду́маць з. — и ду́мать забы́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
праце́рці сов.
1. в разн. знач. протере́ть; (с целью очистить — ещё) вы́тереть;
п. папе́ру гу́мкай — протере́ть бума́гу рези́нкой;
п. акно́ — протере́ть (вы́тереть) окно́;
п. штаны́ — протере́ть штаны́;
п. на друшля́к — протере́ть на дуршла́г;
2. (нек-рое время — лён, пеньку) промя́ть;
◊ п. во́чы — протере́ть глаза́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
Пры́пяць ж., р. При́пять
прыпя́ць сов., разг.
1. повяза́ть (наскоро);
прыпя́ць фарту́х — повяза́ть фа́ртук;
2. привяза́ть;
прыпя́ць цяля́ на по́плаве — привяза́ть телёнка на лужа́йке;
3. (на короткое время или не полностью) задёрнуть (занавеску, штору и т.п.);
прыпя́ць акно́ — задёрнуть окно́ (занавеской, шторой и т.п.)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)