адзо́льны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які прызначаны, служыць для адзолу (у 1 знач.). Адзольны чан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адка́тачны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Прызначаны для адкаткі, звязаны з адкаткай. Адкатачны вагон. Адкатачныя работы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абсцы́са, ‑ы, ж.

Спец. Адна з трох каардынат, якая паказвае месцазнаходжанне пункта ў прасторы.

[Ад лац. abscissa — адрэзаная, адсечаная.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дэтана́тар, ‑а, м.

Спец. Капсуль, запал, якія прымяняюцца для ўзрыву асноўнага зарада ў боепрыпасах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ізаклі́на, ‑ы, ж.

Спец. Лінія на карце, якая злучае пункты з аднолькавым магнітным нахіленнем.

[Ад грэч. ísos — роўны, аднолькавы і klinō — нахіляю.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

каноплецерабі́лка, ‑і, ДМ ‑лцы; Р мн. ‑лак; ж.

Спец. Машына для цераблення канапель.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

катаніза́цыя, ‑і, ж.

Спец. Перапрацоўка лубянога валакна (ільну, канапель і пад.) у бавоўнападобную масу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лабіялізава́цца, ‑зуецца; зак. і незак.

Спец.

1. Стаць (станавіцца) лабіялізаваным.

2. Падпасці пад лабіялізацыю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лампіён, ‑а, м.

Спец. Ліхтар з каляровай паперы або шкла для асвятлення ці ілюмінацыі.

[Фр. lampion.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ліграі́навы, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да ліграіну. // Які ўтрымлівае ліграін. Ліграінавы растваральнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)