Verbum

разважа́ць

1. überlégen vt, erwägen vt; úrteilen vi (пра што-н. über A);

2. (абмяркоўваць) spréchen* vt, réden vi (über A)

перабіра́цца

1. (цераз што-н.) hinüberkommen* vi (s), (hin)übersetzen vi (s);

2. (перасяліцца) úmziehen* vi (s), übersíe deln vi (s)

ператвара́цца sich verwándeln; sich úmgestalten (перайначыцца); wérden zu (D) (рабіцца); áus¦arten vi (s) (у што-н. in A) (у адмоўны стан)

стра́ціць verlíeren* vt; éinbüßen vt, verlústig géhen* (G), пазба́віцца (чаго-н, страціць што-н.);

стра́ціць прыто́мнасць die Besínnung verlíeren*, óhnmächtig wérden

шмат​^I прысл. viel;

шмат хто víele;

шмат што víeles;

шмат гадо́ў víele [lánge] Jáhre;

гэ́та на́дта шмат das ist zu viel

апратэстава́ць, апратэсто́ўваць

1. protestíeren vi (што-н. gégen A); Protést éinlegen;

2. юрыд. (пастанову суда) Berúfung éinlegen; appellíeren vi (wégen G)

бутэ́лька ж. Flásche f -, -n;

разліва́ць што-н.

у бутэ́лькі etw. in Fláschen ábfüllen;

бутэ́лька з-пад малака́ (léere) Mílchflasche f

абляпі́ць

1. (прыліпнуць) háften vt (што-н. an D);

2. (абклеіць) beklében vt;

3. разм. (акружыць) umríngen vt, dicht umdrängen (роем)

абме́ньваць

1. (áus)táuschen vt, éintauschen vt (на што-н. gégen A); úmtauschen vt; wéchseln vt;

2. (пераблытаць) (zúfällig) vertáuschen vt

адвыка́ць, адвы́кнуць

1. (адвучыцца ад чаго-н.) sich (D) etw. ábgewöhnen;

2. (забыць каго-н., што-н.) sich entwöhnen (von D)