асцыля́тар, ‑а, м.

Спец. Любая сістэма цел, здольная рабіць ваганні (механічныя, электрамагнітныя і пад.).

[Ад лац. oscillum — хістанне, ваганне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ашалёвачны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Прызначаны для ашалёўкі; звязаны з ашалёўкай. Ашалёвачныя работы. Ашалёвачны матэрыял.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ашвартава́цца, ‑туецца; зак.

Спец. Замацавацца тросамі (швартовамі) каля прычала; стаць на прычал (пра судна).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аэрапо́ніка, ‑і, ДМ ‑ніцы, ж.

Спец. Вырошчванне раслін без глебы ў вільготным паветры.

[Ад грэч. aēr — паветра і pónos — работа.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ві́нкель, ‑я, м.

Спец. Лінейка ў выглядзе прамавугольнага трохвугольніка для праверкі прамых вуглоў; навугольнік.

[Ням. Winkel — вугал.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

водачарпа́лка, ‑і, ДМ ‑ліпы; Р мн. ‑лак; ж.

Спец. Машына для вычэрпвання вады.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́марачны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які застаўся без гаспадара пасля смерці ўладальніка пры адсутнасці нашчадкаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выпрамні́к, ‑а, м.

Спец. Прыстасаванне для ператварэння пераменнага электрычнага току ў пастаянны. Паўправадніковы выпрамнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́хадзіцца, ‑дзіцца; зак.

Спец. Набыць пэўныя якасці пасля браджэння (пра піва, віно і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адпа́льны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Звязаны з адпалам, прызначаны для адпалу. Адпальныя работы. Адпальная печ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)