Verbum

су́песак, -ску, м.

Асадкавая пясчана-гліністая горная парода, а таксама рыхлая глеба, якая змяшчае ў сабе пясок (пераважна) і гліну.

|| прым. су́пескавы, -ая, -ае і супясча́ны, -ая, -ае.

сцяблі́на, -ы, мн. -ы, -лі́н, ж. (разм.).

Тое, што і сцябло (у 1 знач.).

|| памянш. сцяблі́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.; прым. сцяблі́нкавы, -ая, -ае.

сыч, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

1. Начная птушка атрада совападобных.

2. перан. Маўклівы, пануры чалавек.

Сядзіць с. сычом.

|| прым. сычы́ны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Сычынае гняздо.

сямідзесяціго́ддзе, -я, н.

1. Пра межак часу, тэрмін у 70 гадоў.

2. Гадавіна чаго-н., што адбылося ці пачалося 70 гадоў назад.

С.

Перамогі.

|| прым. сямідзесяцігадо́вы, -ая, -ае.

Талму́д, -а, М -дзе, м. (з вялікай літары).

У іўдзейскай рэлігіі: звод тлумачэнняў Старога Запавету і рэлігійныя, маральныя, бытавыя прадпісанні, заснаваныя на гэтых тлумачэннях.

|| прым. талмуды́сцкі, -ая, -ае.

татэ́м, -а, мн. -ы, -аў, м.

У першабытным грамадстве: жывёла, з’ява прыроды, расліна ці прадмет, якія лічацца родапачынальнікамі племені і служаць аб’ектам рэлігійнага пакланення.

|| прым. татэ́мны, -ая,-ае.

та́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.

Ручная каляска, якую возяць, трымаючы за ручкі і штурхаючы перад сабой.

Вазіць цэглу на тачцы.

|| прым. та́чачны, -ая, -ае.

тра́пеза, -ы, ж.

Агульны стол для яды ў манастыры, а таксама прыём яды за такім сталом і сама яда.

|| прым. тра́пезны, -ая, -ае.

Т. стол.

Манастырская трапезная (наз.).

трубаправо́д, -а, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

Сістэма злучаных паміж сабой труб для перадачы на адлегласць вадкасці, газаў, пары і пад.

Газавы т.

|| прым. трубаправо́дны, -ая, -ае.

трэк, -а, мн. -і, -аў, м.

Спартыўнае збудаванне з кругавой дарожкай для трэніровак і гоначных спаборніцтваў па вела- і мотаспорце.

Веласіпедны т.

|| прым. трэ́кавы, -ая, -ае.

Трэкавыя гонкі.