муска́т, -у, Ма́це, м.

Сорт вінаграду, а таксама віно з гэтага вінаграду.

|| прым. муска́тны, -ая, -ае.

Мускатнае віно.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

му́скул, -а, мн. -ы, -аў, м.

Тое, што і мышца.

Ніводзін м. не здрыгануўся (перан.: нічым не выдаў хвалявання).

|| прым. му́скульны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

мускулату́ра, -ы, ж.

Мускулы, сукупнасць мускулаў у арганізме.

Тіра для развіцця мускулатуры.

|| прым. мускулату́рны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

мускулі́сты, -ая, -ае.

3 развітымі мускуламі.

М. барэц.

|| наз. мускулі́стасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

му́скус, -у, м.

Вельмі пахучае рэчыва жывёльнага або расліннага паходжання, якое выкарыстоўваецца ў медыцыне і парфумерыі.

|| прым. му́скусны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

муслі́н, -у, м.

Лёгкая тонкая баваўняная ці шаўковая тканіна.

|| прым. муслі́навы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

мусо́н, -у, мн. -ы, -аў, м.

Устойлівы сезонны вецер, які летам дзьме з мора на сушу, а зімой з сушы на мора.

Трапічныя мусоны.

|| прым. мусо́нны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

мусульма́нін, -а, мн.а́не і (з ліч. 2, 3, 4) мусульма́ніны, -ма́н, м.

Паслядоўнік мусульманства.

|| ж. мусульма́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.

|| прым. мусульма́нскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

мусульма́нства, -а, н.

Монатэістычная сусветная рэлігія, паводле падання заснаваная ў 7 ст. Магаметам; іслам.

|| прым. мусульма́нскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

мутаге́н, -у, м. (спец.).

Агульная назва фізічных, хімічных, біялагічных фактараў, здольных стымуляваць мутацыю (у 1 знач.).

|| прым. мутаге́нны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)