Verbum

гасцява́ць, ‑цюю, ‑цюеш, ‑цюе; незак.

Тое, што і гасціць. Як і заўсёды, летняю парой Я на канікулах гасцюю дома. Гілевіч.

генія́льнасць, ‑і, ж.

1. Уласцівасць геніяльнага. Геніяльнасць народнай творчасці.

2. Тое, што і геній (у 1 знач.). Геніяльнасць К. Маркса.

глянцо́ўка, ‑і, ДМ ‑цоўцы, ж.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. глянцаваць.

2. Тое, што і глянец (у 1 знач.).

гушча́рнік, ‑у, м.

Разм. Тое, што і гушчар. У гушчарніку спявалі птушкі, свісталі рабчыкі, шапацелі лісцем асіны і бярозы. Чарнышэвіч.

застрэ́шша, ‑а, н.

Тое, што і застрэшак. Застрэшшы хат, адрын, прыгрэбнікаў закладзены гарбузамі. Навуменка. Гудзе ў застрэшшы зімні вецер. Астрэйка.

заце́кчы, ‑цячэ; зак.

Тое, што і зацячы. Да самага коміна — К саломцы саломіна, Не зацекчы столі Больш цяпер ніколі. Блатун.

зблудзі́цца, зблуджуся, зблудзішся, зблудзіцца; зак.

Разм. Тое, што і зблудзіць. — Не зблудзіцца б нам у гэтым гушчары, — ціха сказаў [Лясніцкі]. Шамякін.

здараві́ла, ‑ы, ж.

Разм. Тое, што і здаравяка. Здаравіла, падобны на Геркулеса, глядзеў на іх, студэнтаў, як бы звысака. Навуменка.

здо́хлы, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і дохлы. Цыганаваты Шот валачэ на сабе злубянелую шкуру, якую злупіў са здохлага каня. Шкраба.

зіхаце́цца, ‑хачуся, ‑хацішся, ‑хаціцца і зіхце́цца, ‑хчуся, ‑хцішся, ‑хціцца; незак.

Разм. Тое, што і зіхацець, зіхцець. Маякі мігцяць-зіхацяцца. Гурло.