Verbum

умацава́льны, ‑ая, ‑ае.

Які служыць, прызначаны для надання моцы, устойлівасці. Умацавальныя адкосы. Умацавальныя збудаванні.

уха́пісты, ‑ая, ‑ае.

Разм. Прыдатны для хапання. Лапкі ў крыжадзюбаў учэпістыя, дзюба ўхапістая. «Звязда».

уцяжа́рвальнік, ‑а, м.

Спец. Рэчыва, якое служыць для ўцяжарвання чаго‑н. Уцяжарвальнікі гліністага раствору.

фагапрафіла́ктыка, ‑і, ДМ ‑тыцы, ж.

Выкарыстанне прэпаратаў бактэрыяфагу для папярэджання некаторых інфекцыйных захворванняў.

фа́навы, ‑ая, ‑ае.

Прызначаны для выдалення нечыстот і бруднай вады. Фанавыя трубы. Фанавая помпа.

[Ад фр. fange — бруд.]

фа́са, ‑ы, ж.

Разм. Драўляная дзежка з клёпак, якая служыць для захоўвання розных прадуктаў.

[Польск. fasa ад ням. Fass — бочка.]

фотакарэспандэ́нцыя, ‑і, ж.

Карэспандэнцыя для якога‑н. часопіса або газеты ў выглядзе фатаграфічных здымкаў.

фотарэакты́ў, ‑тыву, м.

У фатаграфіі — рэчыва, якое выкарыстоўваецца для хімічнай апрацоўкі плёнкі і фотапаперы.

фу́рма, ‑ы, ж.

Спец. Устройства для падачы сціснутага паветра ў металургічныя печы і агрэгаты.

[Ад ням. Form — форма.]

халво́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да халвы, служыць для вырабу халвы. Халвовы цэх.