цвяро́зы, -ая, -ае.
1. Які не ўжываў спіртнога; не п’яны.
Ц. чалавек.
2. перан. Разважлівы, сур’ёзны, без фантазёрства.
Цвярозыя разважанні.
|| наз. цвяро́засць, -і, ж. (у 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
цыру́льнік, -а, мн. -і, -аў, м.
Майстар, які займаецца галеннем, стрыжкай, афарбоўкай, прычэсваннем валасоў і пад.
|| ж. цыру́льніца, -ы, мн. -ы, -ніц, ж.
|| прым. цыру́льніцкі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
цэ́нтравы, -ая, -ае.
1. гл. цэнтр.
2. Які знаходзіцца ў цэнтры.
Цэнтравая лінія.
Ц. ігрок.
Ц. (наз.) баскетбольнай каманды.
3. Забяспечаны якім-н. цэнтральным прыстасаваннем.
Ц. свердзел.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
чапе́ц, -пца́, мн. -пцы́, -пцо́ў, м.
Лёгкі галаўны ўбор у выглядзе шапачкі, завязанай пад барадой, які раней насілі замужнія жанчыны.
|| памянш. чэ́пчык, -а, мн. -і, -аў, м.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
частко́вы, -ая, -ае.
Няпоўны, які датычыцца толькі часткі чаго-н., распаўсюджаны толькі на частку каго-, чаго-н.
Ч. рамонт.
Частковае вызваленне ад падатку.
|| наз. частко́васць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
чыта́льнік, -а, мн. -і, -аў, м.
Чалавек, які з высокім майстэрствам чытае творы мастацкай літаратуры; артыст, дэкламатар.
|| ж. чыта́льніца, -ы, мн. -ы, -ніц.
|| прым. чыта́льніцкі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
шве́ды, -аў, адз. швед, -а, М -дзе, м.
Народ, які складае асноўнае насельніцтва Швецыі.
|| ж. шве́дка, -і, ДМ -дцы, мн. -і, -дак.
|| прым. шве́дскі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
шматбако́вы, -ая, -ае.
1. Абавязковы для некалькіх зацікаўленых бакоў ці ўдзельнікаў чаго-н.
Ш. дагавор.
2. Які вызначаецца шырынёй, разнастайнасцю, рознабаковы.
Шматбаковая дапамога.
|| наз. шматбако́васць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
аслабе́лы, ‑ая, ‑ае.
1. Які стаў фізічна слабым, нядужым. Галя дакранулася аслабелай рукой да шчакі Алесі. Шамякін. // Які страціў ранейшую душэўную сілу. Аслабелы духам. // Які страціў ранейшую палітычную і эканамічную магутнасць. // Які стаў менш вострым на ўспрыманне, прытупіўся. Аслабелы зрок.
2. Які зменшыўся ў сіле свайго выяўлення.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
на́фтавы, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да нафты. Нафтавы пласт. // Які здабываецца з нафты. Нафтавыя фарбы.
2. Які прызначаны для здабычы, апрацоўкі нафты. Нафтавая вышка.
3. Які працуе на нафце. Нафтавы рухавік.
4. Які мае адносіны да вывучэння, здабычы і апрацоўкі нафты. Нафтавая лабараторыя. Нафтавая прамысловасць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)