снабі́сцкі, ‑ая, ‑ае.

Схільны да снабізму, які адрозніваецца снабізмам. // Характэрны для сноба. Снабісцкія густы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

снегаачышча́льнік, ‑а, м.

Машына, прыстасаванне для ачысткі ад снегу вуліц, плошчаў, дарог і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

снегаво́р, ‑а, м.

Сельскагаспадарчая прылада для ўтварэння снежных валоў, што затрымліваюць снег на палях.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

снегапагру́зчык, ‑а, м.

Машына для нагрузкі ў аўтамашыны сабранага ў валы і кучы снегу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

снегато́пка, ‑і, ДМ ‑пцы; Р мн. ‑пак; ж.

Спецыяльнае прыстасаванне для растоплівання снегу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сонцаахо́ўны, ‑ая, ‑ае.

Які захоўвае ад сонца, прызначаны для аховы ад сонца. Сонцаахоўныя акуляры.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спаннё, ‑я, н.

Разм. Стан паводле дзеясл. спаць (у 1 знач.). Ложак для спання.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спара́нгій, ‑я, м.

Орган раслін, у якім утвараюцца споры, што служаць для бясполага размнажэння.

[Ад грэч. spora — пасеў і angeion — сасуд.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спецшко́ла, ‑ы, ж.

Спецыяльная школа для падрыхтоўкі курсантаў ваенных вучылішчаў. // Школа спецыяльнага прызначэння наогул.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

суднапад’ёмнік, ‑а, м.

Збудаванне для пад’ёму і спуску суднаў (пры пабудове, рамонце і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)