мультфі́льм, -а, мн. -ы, -аў, м.

Мультыплікацыйны фільм.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

мультымільяне́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

Уладальнік многамільённага багацця.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

мультыпліка́тар, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Механічнае прыстасаванне для ўзмацнення дзеяння якога-н. механізма, узмацнення ціску і пад.

2. Спецыяліст па мультыплікацыі.

|| прым. мультыпліка́тарскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

мультыпліка́цыя, -і, ж.

Кіназдымка паслядоўных фаз руху малюнкаў або лялек, у выніку якой пры дэманстрацыі на экране ў гледача ствараецца ілюзія іх руху.

|| прым. мультыплікацы́йны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

муля́ж, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

Злепак або мадэль прадмета ў натуральную велічыню.

Васковы м. медаля.

|| прым. муля́жны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

му́ляр, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Рабочы, які будуе што-н. з каменю або цэглы.

2. Пячнік, спецыяліст па кладцы печаў.

|| прым. муля́рскі, -ая, -ае.

М. інструмент.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

муля́рства, -а, н.

Рамяство, спецыяльнасць і занятак муляра.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

му́ляцца, -яюся, -яешся, -яецца; незак. (разм.).

1. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.). Тое, што і муляць (у 1 знач.).

2. перан. Праяўляць нерашучасць; мяцца.

Хлопец муляўся, не даваў пэўнага адказу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

му́ляць, -яю, -яеш, -яе; незак.

1. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.). Прычыняць боль, ціснуць, націраць.

Каменьчыкі ў чаравіках муляюць ногі.

2. перан., каму-чаму і без дап. Турбаваць, непакоіць, трывожыць.

Яму часта муляе якая-н. ідэя.

Муляць вочы каму (разм.) — назаляць каму-н. пастаяннай прысутнасцю.

|| зак. наму́ляць, -яю, -яеш, -яе; -яны (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

муміё, нескл., н.

Горная смала: біялагічна актыўнае рэчыва, якое выцякае з трэшчын скал, выкарыстоўваецца ў медыцыне.

М. — горны бальзам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)