цяля́/цялё, -ля́ці, мн. -ля́ты, -ля́т, н.

1. Дзіцяня каровы, а таксама самкі лася, аленя і некаторых іншых жывёл.

2. перан. Пра бязвольнага, занадта прастадушнага чалавека.

|| памянш.-ласк. цяля́тка, -а, н.

|| прым. цяля́чы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

яхі́дна, -ы, мн. -ы, -аў, ж.

1. Невялікая млекакормячая жывёліна, пакрытая іголкамі і поўсцю, водзіцца ў Аўстраліі і на астравах Ціхага акіяна.

2. Ядавітая аўстралійская змяя сямейства аспідаў.

3. перан. Пра злога, каварнага чалавека (разм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

◎ *Нехарма́тны, нехорматны, нехорму́тньі ’вельмі непрыгожы, непрывабны’, нехорму́цье ’непрыгожасць, непрывабнасць (таксама і пра чалавека)’ (ТС). Ад хорма ’форма’, гл: харматны ’спрытны, прыгожы'

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Пазвано́чнік ’асноўная частка шкілета ў чалавека і некаторых жывёл, якая складаецца з пазванкоў’ (ТСБМ). Рус. позвоно́чник ’тс’. Утварэнне ад пазваночны < пазванок.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Трэ́пуцень экспр. ‘несур’ёзны, непаслухмяны чалавек’ (Руб.), сюды ж, магчыма, трэп — мянушка чалавека па прозвішчы Трыпуцень (Аляхн.). Відаць, звязана з трэпнуць, гл.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

крышта́льны, ‑ая, ‑ае.

1. Тое, што і крышталічны. Крыштальная каніфоль.

2. перан. Празрысты, светлы, чысты. Мне ногі змываюць крыштальныя росы. Колас. А рэчка .. пеніцца Крыштальнаю вадой. Кляшторны.

3. перан. Бездакорны, беззаганны (пра некаторыя дадатныя якасці чалавека, а таксама пра чалавека з такімі якасцямі). У п’есе «Канец дружбы» створан яскравы, глыбокі вобраз камуніста Карнейчыка — чалавека крыштальнага сумлення, высокай ідэйнасці і прынцыповасці, да канца адданага справе партыі. Казека.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

суши́ть несов., прям., перен. сушы́ць;

суши́ть се́но сушы́ць се́на;

э́тот таба́к су́шит го́рло гэ́ты тыту́нь су́шыць го́рла;

го́ре су́шит челове́ка го́ра су́шыць чалаве́ка;

◊

суши́ть вёсла мор. сушы́ць вёслы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

ту́па прысл

1. stumpf;

2. (боль, пачуцці) dumpf;

3. (пра чалавека) stúmpfsinnig

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

клапатлі́вы

1. (пра справу) mühevoll; schwíerig;

2. (пра чалавека) geschäftig, rührig, fürsorglich

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

ненадзе́йны

1. (нетрывалы) únsicher; nicht fest;

2. (пра чалавека) únsicher, únzuverlässig, únverlässlich

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)