дзя́ўкаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Тое, што і цяўкаць. Недзе злева басавіта дзяўкае сабака і сціхае. С. Александровіч. Дарэмна дзяўкае Карпусь, дарэмна кпіць з іхняй работы. Баранавых.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

агенту́ра, ‑ы, ж.

1. Разведвальная служба, якая арганізоўваецца для збірання сакрэтам звестак і правядзення падрыўной работы.

2. зб. Агенты (гл. агент ​1 у 3 знач.). Варожая агентура.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

земляко́п, ‑а, м.

Рабочы, які выконвае земляныя работы. Днём людзі ваявалі, а ўначы павінны былі станавіцца землякопамі. Мележ. Расце земляны вал, ніжэй у дол уваходзяць землякопы. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спе́ўка, ‑і, ДМ спеўцы; Р мн. спевак; ж.

Рэпетыцыя хору. З таго вечара раз у два тыдні, пасля работы, сяброўкі хадзілі ў клуб на спеўку. Краўчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дыспе́тчар

(англ. dispatcher)

работнік, які рэгулюе рух транспарту або ход работы прадпрыемства з аднаго цэнтральнага пункта пры дапамозе сродкаў сувязі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

мікракама́нда

(ад мікра- + каманда)

код адной або некалькіх мікрааперацый, якія выконваюцца на працягу аднаго элементарнага такта работы электронна-вылічальнай машыны.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

сінхрагенера́тар

(ад сінхра- + генератар)

прыбор, які выпрацоўвае сігналы, што забяспечваюць сінхранізацыю работы асобных элементаў або вузлоў складаных прыбораў або сістэм.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

электраміягра́ма

(ад электра- + гр. mys, myos = мышца + -грама)

запас біяэлектрычных патэнцыялаў, якія ўзнікаюць у шкілетных мышцах у час іх работы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

прыступі́ць сов.

1. (да чаго) приступи́ть (к чему); нача́ть (что);

п. да рабо́ты — приступи́ть к рабо́те (нача́ть рабо́ту);

2. (шагнув, приблизиться) приступи́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

напланава́ць, ‑ную, ‑нуеш, ‑нуе; зак., што і чаго.

Разм. Запланаваць нейкую колькасць чаго‑н. Напланаваць работы. □ — Ты мне зубы не загаварвай. Скажы, што ты там яшчэ напланаваў. Няхай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)