умо́ўчаць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; зак.

1. (пераважна з адмоўем «не»). Сцярпець, не адказаць каму‑н. — Не еў, не еў! — як перадражняючы каго, усё крычыць [кот], ды з такою злосцю, што Юстап будзе маўчаць, маўчаць, ды і не ўмоўчыць — на жонку абавязкова пасварыцца: — Дала б ты гэтай здыхаце малака. Калюга.

2. Не сказаць, не ўпамянуць аб чым‑н. знарок. [Маці:] — Я таксама не хачу, каб няпраўду ты гаварыў. Але ж умоўчаць сёе-тое мог. Сачанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

айла́нт

(н.-лац. ailanthus, ад малайск. ajlant)

дрэва сям. сімарубавых, пашыранае пераважна ў Кітаі, Індыі, Аўстраліі, лісце якога скормліваюць гусеніцам шаўкапрада.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

баскерві́ль

(англ. baskerville, ад J. Baskerville = прозвішча англ. друкара 18 ст.)

друкарскі шрыфт выразнага малюнку, які выкарыстоўваецца пераважна для кніжнага набору.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

гіпагі́мнія

(н.-лац. hypogymnia)

ліставаты сумчаты лішайнік сям. гіпагімніевых, які расце на ствалах і галінках пераважна лісцевых дрэў, часам на глебе.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

дрэйсе́ны

(н.-лац. dreissena)

сямейства малюскаў класа двухстворкавых, якія жывуць пераважна ў прэсных вадаёмах, а таксама ў Каспійскім, Аральскім, Азоўскім морах.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

катэхі́ны

(ад катэху)

біялагічна актыўныя рэчывы расліннага паходжання, якія змяшчаюцца пераважна ў чаі, вінаградзе, бабах какавы і рэгулююць пранікальнасць крывяносных капіляраў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

кератафі́р

[ад гр. keras, -atos = рог + (пар)фір]

магматычная горная парода, якая складаецца з дробназярністай масы і ўкрапаных крышталёў, пераважна альбіту.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

контрты́тул

(ад контр- + тытул)

дадатковы тытул на левай старонцы развароту кнігі, што змяшчае выхадныя дадзеныя пераважна ў шматтомных або серыйных выданнях.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

энды́вій

(н.-лац. endivia)

травяністая расліна сям. складанакветных, якая пашырана пераважна ў Міжземнамор’і; на Беларусі інтрадукавана як салатная расліна; цыкорыя салатная.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

эпідэрмафіці́я

(ад эпідэрміс + гр. phyton = расліна)

грыбковая хвароба, якая паражае пераважна скуру падэшваў і далоняў чалавека, а таксама ногці; выклікаецца эпідэрмафітонам.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)