Verbum

по́тнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Лямец пад сядлом ці падсядзёлкам.

|| прым. по́тнікавы, -ая, -ае.

пракру́стаў, -тава.

У выразе: пракрустава ложа (кніжн.) — мерка, пад якую сілком падганяюць, прыстасоўваюць што-н. [ад імя міфічнага старажытнагрэчаскага разбойніка Пракруста, які сваім ахвярам абсякаў ці выцягваў ногі па даўжыні свайго ложа].

снегаахо́ва, -ы, ж.

Ахова чыгунак, дарог і пад. ад снежных заносаў.

|| прым. снегаахо́ўны, -ая, -ае.

спалатне́лы, -ая, -ае (разм.).

Які стаў бледным, падобным на палатно (ад страху, бяды і пад.).

сто́ма, -ы, ж.

Зморанасць ад цяжкай працы ці якога-н. занятку.

Пад вечар найшла с.

суро́кі, -аў (разм.).

У народных павер’ях: няшчасце, хвароба і пад., прынесеныя каму-н. нядобрым вокам.

твор, -а, мн. -ы, -аў, м.

Прадукт творчай працы (раман, карціна, архітэктурнае збудаванне і пад.).

фрахто́ўшчык, -а, мн. -і, -аў, м. (спец.).

Асоба або ўстанова, якая дае судна пад фрахт.

часа́льня, -і, мн. -і, -яў, ж.

Памяшканне, цэх, у якім чэшуць воўну, лён і пад.