карто́вы, ‑ая, ‑ае.

Зроблены з корту ​1. Картовая кепка. Картовы касцюм. □ Раман быў у адной выцвілай саколцы, у старых запэцканых ля трактара картовых штанах. Пташнікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кафля́ны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да кафлі. // Прызначаны для вытворчасці кафлі. Кафляны цэх. Кафляны завод. // Зроблены з кафлі, абліцаваны кафляй. Кафляныя сцены. Кафляная грубка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гі́псавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да гіпсу, складаецца з гіпсу (у 1 знач.). Гіпсавы пласт. Гіпсавы камень. // Зроблены з гіпсу. Гіпсавы бюст. Гіпсавая павязка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

са́гаўнікавы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да сагаўніка. // Зроблены з сагаўніку.

2. у знач. наз. са́гаўнікавыя, ‑ых. Тое, што і сагавыя (у 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шарні́рны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да шарніра, уяўляе сабой шарнір. Шарнірны механізм. Шарнірныя вузлы. // Зроблены на шарнірах, з шарнірамі. Шарнірная перадача. Шарнірнае злучэнне дэталі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

яло́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да елкі. Затрашчала пад ботамі сухое вецце, яловыя шышкі. Навуменка. // Зроблены з елкі. Яловыя дошкі.

•••

Яловая галава гл. галава.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Адо́нак ’зроблены з колікаў, палак і галля насціл, на якім складаецца (кідаецца) сена ў стог’ (Янк. Мат., Бір. дыс., ДАБМ, Шат.), ’астаткі збожжавай або сеннай сцірты’ (Нас.), адзёнак ’стог сена’ (Янк. I, ДАБМ, Некр.), адзёлак ’падмосткі пад стог’ (ДАБМ), адонішча падножка’ (Арх. Бяльк.) да дно (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

мешкаві́на, ‑ы, ж.

Грубая моцная тканіна, з якой шыюць мяшкі і якая служыць для ўпакоўкі. Адамава начынне было захавана ў чахол, зроблены са старой мешкавіны. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падрадко́вы, ‑ая, ‑ае.

1. Размешчаны пад радкамі (унізе старонкі або пад радком). Падрадковая заўвага. Падрадковыя знакі.

2. Літаральны, зроблены слова ў слова (пра пераклад). Падрадковы пераклад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

парчо́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да парчы. Парчовая вытворчасць. // Зроблены з парчы. Парчовая сукенка. □ Пасярэдзіне пакоя стаяў стол, укрыты цяжкім парчовым абрусам, і крэслы. Караткевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)