прато́чны, ‑ая, ‑ае.

Цякучы, не стаячы (пра ваду). Праточная вада. // З цякучай, не стаячай вадой. Я бяру кацялок і іду з ім да праточнай канавы спаласнуць, набраць вады. Лупсякоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рышто́к, ‑тка, м.

Жалабок, канаўка, раўчук для сцёку вады. Скрозь у полі снег пазганяла ў лагчыны і прыдарожныя рышткі. Чорны. На каменнай платформе, у рыштках, пеніліся ру чайкі. Самуйлёнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шкліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; незак., што.

Прымацоўваць, устаўляць шкло ў што‑н. Шкліць вокны. / у перан. ужыв. У лагчыне стаялі лужыны каламутнае вады. Ночы шклілі іх тонкім лядком. Грахоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

штогадзі́нны, ‑ая, ‑ае.

1. Які адбываецца, бывае, праводзіцца і пад. кожную гадзіну. Штогадзінныя пробы металу. Штогадзіннае вымярэнне тэмпературы вады ў моры.

2. Які бывае вельмі часта; пастаянны. Штогадзінная небяспека.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

приба́виться

1. прыба́віцца, прыбы́ць, павялі́чыцца; пабо́льшаць;

день приба́вился дзень прыбы́ў (прыба́віўся, павялі́чыўся, пабо́льшаў);

воды́ приба́вилось вады́ прыба́вілася (прыбыло́, пабо́льшала);

2. (в весе) разг. прыба́віцца, прыбы́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

гідрабло́к

(ад гідра- + блок)

гідраагрэгат з прыстасаваннямі для падводу і адводу вады.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

гідрата́цыя

(ад гр. hydor = вада)

далучэнне вады да розных рэчываў (проціл. дэгідратацыя).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

гідраэлектраста́нцыя

(ад гідра- + электрастанцыя)

электрастанцыя, якая выпрацоўвае электраэнергію, выкарыстоўваючы сілу падаючай вады.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

крыяфо́р

(ад крыя- + -фор)

устройства для дэманстравання ахалоджвання вады ў час выпарвання.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

эво́рзія

(лац. evorsio = разбурэнне)

разбуральная дзейнасць вады ў час яе вертыкальнага падзення.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)