гару́шка, ‑і,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
гару́шка, ‑і,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дагуля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе;
1. Скончыць гуляць; гуляючы, правесці астатак часу (свята, адпачынку, канікул і
2. Скончыць гульню ў што‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бзык, ‑у,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
брэх, ‑у,
Характэрныя для сабак, лісоў і некаторых іншых звяроў гукі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бяспа́мяцтва, ‑а,
1. Страта свядомасці; непрытомнасць.
2. Тое, што і бяспамятнасць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
аўся́нішча, ‑а,
Поле, з якога сабраны ўраджай аўса або на якім папярэдняй культурай быў авёс.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бато́г, батага,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
безуце́шны, ‑ая, ‑ае.
Які не мае ўцехі, якога нельга паслабіць, зменшыць уцехаю.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ві́лкі, ‑лак;
1. Доўгая палка з двума металічнымі паўкруглымі рагамі на канцы, пры дапамозе якой ставяць у печ і вымаюць з яе гаршкі, чыгункі і
2. Тое, што і вілы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
восць, ‑і,
Доўгія і больш рэдкія валасы на скуры жывёл у параўнанні з асноўным слоем валасоў, шэрсці, шчаціны і
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)