інацэра́мы

(н.-лац. inoceramus, ад гр. is, inos = мышца + keramos = шкарлупіна)

выкапнёвыя марскія малюскі класа двухстворкавых; якія мелі буйную ракавіну з канцэнтрычнымі складкамі; былі пашыраны ў мезазоі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

калчада́н

(фр. calcedoine, ад гр. Chalkedon = назва горада ў Малой Азіі)

агульная назва мінералаў, якія з’яўляюцца сярністымі, мыш’яковістымі, а таксама сурмяністымі злучэннямі металаў (жалеза, медзі і інш.).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

кантрыбу́цыя

(лац. contributio)

1) грашовая сума, якая спаганяецца дзяржавай-пераможцай з пераможанай дзяржавы;

2) грашовыя або натуральныя паборы, якія збіраюцца чужаземным войскам з насельніцтва захопленай ім тэрыторыі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

катара́кт

(гр. katarrhaktes = вадаспад)

1) вадаспад вялікай шырыні пры невялікай вышыні падзення;

2) прыстасаванне для гашэння ваганняў і аслаблення ўдараў, якія ўзнікаюць у машынах, вагонах і інш.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

лепідадэ́ндраны

(ад гр. lepis, -idos = луска + -дэндран)

вымерлыя дрэвападобныя расліны (лепідафіты), якія існавалі ў палеазоі, дасягалі ў вышыню 30 м і мелі ў дыяметры 2 м; лускадрэвы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

меланацы́ты

(ад гр. melas, -anos = чорны + -цыты)

пігментныя клеткі жывёл і чалавека, якія сінтэзуюць меланін, абумоўліваючы чорную, карычневую, шэрую і рыжую афарбоўку покрываў і ўнутраных абалонак цела.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

метадало́гія

(адметад + -логія)

1) вучэнне аб метадах навуковага пазнання;

2) сукупнасць прыёмаў, метадаў, якія прымяняюцца ў асобных навуках і практычнай дзейнасці (напр. м. мовазнаўчага даследавання, м. навучання).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

мікатро́фны

(адляка- + -трофны)

які існуе разам з мікарызай;

м-ыя расліны — вышэйшыя расліны (напр. сасна, елка, дуб), якія маюць патрэбу ў развіцці на карэнні пэўных відаў грыбоў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

некто́н

(гр. nekton = якое плавае)

сукупнасць водных жывёл (кіты, дэльфіны, рыбы і інш.), якія здольны да актыўнага перамяшчэння на значную адлегласць у адкрытых частках вадаёмаў (параўн. планктон).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

нонканфармі́сты

(англ. nonconformists, ад лац. non = не + англ. conformist = той, хто прытрымліваецца прадпісанняў царквы)

члены англійскіх царкоўных арганізацый, якія не прызнаюць вучэння і абрадаў дзяржаўнай англіканскай царквы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)