упамі́нак, ‑нку, м.

Разм. Тое, што і упамінанне. У Марыі кальнула пад сэрцам ад упамінку пра гэтага «дзядзю». Кулакоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

урэ́зак, ‑зка, м.

Разм. Тое, што і абрэз (у 1 знач.). Міцеў тайны ведаюць. Там урэзак і вінтоўка. Навуменка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ускудла́чыць, ‑лачу, ‑лачыш, ‑лачыць; зак., каго-што.

Тое, што і ускудлаціць. Сустрэчны вецер ускудлачыў валасы, адкінуў назад касу. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хі́на, ‑ы, ж.

Тое, што і хінін. [Хоці:] «Мама вып’е хіну і ачуняе. А як добра, калі мама здаровая!» Арабей.

[Ад перуанскага kina — кара́.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чалавеказабо́йца, ‑ы, ДМ ‑у, Т ‑ам, м.; ДМ ‑ы, Т ‑ай (‑аю), ж.

Тое, што і забойца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чаму́сь, прысл.

Разм. Тое, што і чамусьці ​1. [Сярго:] Народ абучаны, страляць умее, А поспехаў у вас чамусь няма. Глебка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чэ́пік, ‑а, м.

Тое, што і бакас. Прыляцелі жаўрукі, І зязюлі, і шпакі, Качкі, чэпікі, З імі ластаўкі. Танк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эмана́цыя, ‑і, ж.

1. Выпраменьванне, выдзяленне чаго‑н. Эманацыя газаў.

2. Тое, што выпраменьваецца, выдзяляецца.

3. Першапачатковая назва радону.

[Лац. emanatio.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эрзя́не, ‑зян; адз. эрзянін, ‑а, м.; эрзянка, ‑і, ДМ ‑нцы; мн. эрзянкі, ‑нак; ж.

Тое, што і эрзя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абарыге́ны

(фр. aborigène < лац. aborigines, ад ab origine = ад пачатку)

1) карэнныя жыхары якой-н. краіны, мясцовасці ў адрозненне ад пазнейшых перасяленцаў;

2) тое, што і аўтахтоны 1.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)