Verbum

мо́шка, -і, ДМ -шцы, мн. -і, -шак, ж.

Дробнае двухкрылае насякомае.

мо́шчы, -аў.

Высахлыя астанкі святых людзей хрысціянскай царквы, якія шануюцца і лічацца цудатворнымі.

◊

Жывыя мошчы — пра вельмі худога, знясіленага чалавека.

мро́і, -яў, адз. мро́я, -і, ж.

Мары, летуценні.

М. пра шчасце.

мро́іва, -а, н.

Тое, што і марыва.

|| прым. мро́йны, -ая, -ае.

Мройная далеч.

мро́іцца, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., мро́іцца; незак., каму і без дап.

1. Уяўляцца ў думках, здавацца.

2. З’яўляцца ў снах, сніцца.

Мрояцца жахі.

|| зак. прымро́іцца, -о́юся, -о́ішся, -о́іцца.

мро́іць, мро́ю, мро́іш, мро́іць; незак., пра каго-што, аб кім-чым і без дап.

Уяўляць у думках, марыць.

мсці́вы, -ая, -ае.

Тое, што і помслівы.

|| наз. мсці́васць, -і, ж.

муа́р, -у, м.

Шаўковая тканіна з разводамі, якія пераліваюцца рознымі адценнямі.

|| прым. муа́равы, -ая, -ае.

Муаравая стужка.

мудрава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; незак. (разм.).

1. над чым і без дап. Рабіць што-н. складанае, незвычайнае.

2. Залішне ўскладняць якую-н. справу.

|| зак. намудрава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й і змудрава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й.

|| наз. мудрава́нне, -я, н.

мудраге́лісты, -ая, -ае (разм.).

1. Цяжкі для разумення, выканання; складаны.

Мудрагелістае пытанне.

2. Замыславаты, вычварны.

М. ўзор.

|| наз. мудраге́лістасць, -і, ж.