Verbum

моцна...

Першая састаўная частка складаных слоў са знач. моцны, напр.: моцнадзейны, моцнатокавы, моцнавільготны, моцнавязкі, моцназабруджаны, моцнасалёны, моцнажалезісты, моцнапорысты.

мо́цны, -ая, -ае.

1. Трывалы, такі, які цяжка парваць, разбіць, зламаць.

М. лёд.

М. арэх.

2. Здаровы, дужы.

М. арганізм.

3. Устойлівы, трывалы.

Моцныя сувязі.

Моцная дружба.

4. Значны па ступені свайго праяўлення, моцы, велічыні.

М. сон.

Моцна (прысл.) пакахаць каго-н.

5. Не разбаўлены, канцэнтраваны.

М. раствор.

6. Багаты, заможны, з вялікім дастаткам (разм.).

М. гаспадар.

7. перан. Дасведчаны, вопытны, з добрымі ведамі.

М. вучань.

◊

Моцнае слоўца — лаянка, грубыя словы.

|| наз. мо́цнасць, -і, ж.

мочавыдзяле́нне, -я, н. (спец.).

Працэс выдзялення мачы з арганізма.

|| прым. мочавыдзяля́льны, -ая, -ае.

мо́чаны, -ая, -ае.

Прыгатаваны шляхам мачэння.

Мочаныя яблыкі.

мочапалавы́, -а́я, -о́е.

Які мае адносіны да мочавыдзяляльнай і палавой сістэмы арганізма.

мочаспуска́нне, -я, н.

Тое, што і мочавыдзяленне.

|| прым. мочаспуска́льны, -ая, -ае.

мо́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.

Ніжняя мясістая частка вуха.

|| прым. мо́чкавы, -ая, -ае.

мо́шаст, -у, М -сце, м. (уст.).

Крэп, аксаміт.

|| прым. машасто́вы, -ая, -ае.

Шапкі насілі з машастовымі аколышкамі.

мо́шка, -і, ДМ -шцы, мн. -і, -шак, ж.

Дробнае двухкрылае насякомае.

мо́шчы, -аў.

Высахлыя астанкі святых людзей хрысціянскай царквы, якія шануюцца і лічацца цудатворнымі.

◊

Жывыя мошчы — пра вельмі худога, знясіленага чалавека.