Verbum

наркама́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

Чалавек, які мае моцную, хваравітую цягу да наркотыкаў.

|| ж. наркама́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.

|| прым. наркама́нскі, -ая, -ае.

жаке́й, -я, мн. -і, -яў, м.

1. Прафесійны яздок на конных скачках.

2. У цырку — артыст, які на неасядланым кані выконвае акрабатычныя трукі.

|| прым. жаке́йскі, -ая, -ае.

жана́ты, -ая, -ае.

1. Які ўступіў у шлюб, мае жонку; проціл. халасты (пра мужчыну).

2. толькі мн. Пра мужчыну і жанчыну, якія ўступілі ў шлюб.

Жанатыя людзі.

журналі́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Літаратурны работнік, які займаецца журналістыкай.

|| ж. журналі́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так, ж.

|| прым. журналі́сцкі, -ая, -ае.

забудава́ць, -ду́ю, -ду́еш, -ду́е; -ду́й; -дава́ны; зак., што.

Заняць пад будынак які-н. участак.

|| незак. забудо́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. забудо́ўванне, -я, н. і забудо́ва, -ы, ж.

засі́лле, -я, н., каго-чаго або чыё, якое.

Моцны ўплыў каго-, чаго-н., які падаўляе чыю-н. ініцыятыву, свабоду, шкодзіць нармальнаму ходу жыцця, спраў.

З. мяшчанскіх настрояў.

гіпно́з, -у, м.

Асаблівы стан частковага, няпоўнага сну, які выклікаецца ўнушэннем, а таксама сам спосаб такога ўнушэння.

Быць у стане гіпнозу.

Лячыць гіпнозам.

|| прым. гіпнаты́чны, -ая, -ае.

грубія́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

Чалавек, які груба і дзёрзка адносіцца да іншых.

|| ж. грубія́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.

|| прым. грубія́нскі, -ая, -ае.

дабрачы́нец, -нца, мн. -нцы, -нцаў, м.

Чалавек, які вызначаецца дабрынёй, чула адносіцца да людзей, дапамагае, чым можа.

|| ж. дабрачы́нніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

|| прым. дабрачы́нніцкі, -ая, -ае.

даве́рлівы, -ая, -ае.

Які лёгка верыць у шчырасць, праўдзівасць, адносіцца да ўсіх з давер’ем; заснаваны на давер’і.

Д. чалавек.

Д. тон.

Даверлівыя адносіны.

|| наз. даве́рлівасць, -і, ж.