шлюс, ‑у, м.

Спец. У кавалерыстаў — сцісканне сядла каленямі як умова моцнай пасадкі.

[Ням. Schluß.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шпу́равы, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да шпура. Шпуравая свідравіна. Шпуравы дыяметр.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шро́тніца, ‑ы, ж.

Спец. Мяшочак ці каробачка для захоўвання шроту (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шчо́лачнасць, ‑і, ж.

Спец. Ступень насычанасці чаго‑н. шчолаччу. Шчолачнасць глебы. Шчолачнасць раствору.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шырокагабары́тны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае шырокія габарыты, вялікі ў шырыню. Шырокагабарытныя машыны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шэльф, ‑а, м.

Спец. Прыбярэжная частка дна сусветнага акіяна вакол мацерыка; мацерыковая водмель.

[Англ. shelf.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эйнштэ́йній, ‑ю, м.

Спец. Штучна атрыманы хімічны элемент трэцяй групы перыядычнай сістэмы Мендзялеева.

[Лац. Einsteinium.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

экзатэрмі́чны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Звязаны з вылучэннем. аддачай цеплыні. Экзатэрмічная рэакцыя. Экзатэрмічны працэс.

[Ад грэч. éxō — і thérmē — цяпло, цеплыня.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эксгума́цыя, ‑і, ж.

Спец. Даставанне трупа з месца пахавання для судова-медыцынскага даследавання.

[Лац. exhumatio ад ex — з і humus — зямля.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

экстрапалі́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., што.

Кніжн., спец. Правесці (праводзіць) экстрапаляцыю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)