Verbum

саладзі́ны, -дзі́н (спец.).

Гушча, якая застаецца пасля вінакурэння, піваварэння і ідзе на корм жывёле.

◊

Знацца (разбірацца) як свіння на саладзінах (разм.) — зусім не разбірацца.

|| прым. саладзі́нны, -ая, -ае.

салдафо́н, -а, мн. -ы, -аў, м. (разм., зневаж.).

Грубы, абмежаваны, некультурны чалавек з ваенных, інтарэсы якога не выходзяць за межы вузкапрафесійных заняткаў і ведаў.

|| прым. салдафо́нскі, -ая, -ае.

санінстру́ктар, -а, мн. -ы, -аў, м.

Скарачэнне: санітарны інструктар — асоба малодшага каманднага саставу, якая наглядае за санітарным станам роты і аказвае першую медыцынскую дапамогу.

|| прым. санінстру́ктарскі, -ая, -ае.

сарцаві́на, -ы, мн. -ы, -ві́н, ж.

1. Сярэдняя частка сцябла, ствала або кораня раслін.

2. Унутраная, сярэдняя частка чаго-н., напр., плода.

С. яблыка.

|| прым. сарцаві́нны, -ая, -ае.

бейсбалі́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Спартсмен, які займаецца бейсболам; ігрок у бейсбол.

|| ж. бейсбалі́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. бейсбалі́сцкі, -ая, -ае.

бергамо́т, -а, М -мо́це, м.

1. Гатунак сакавітых салодкіх груш.

2. мн. -ы, -аў. Вечназялёнае пладовае дрэва сямейства рутавых, а таксама плод такога дрэва.

|| прым. бергамо́тавы, -ая, -ае.

бор¹, -у, М у бары́, мн. бары́, -о́ў, м.

Стары сасновы лес.

Векавы б.

○

Карабельны бор — высокі, прыгодны для суднабудавання сасновы бор.

|| прым. баравы́, -а́я, -о́е.

Б. край.

бор², -у, м.

Хімічны элемент, які ўваходзіць у склад многіх мінералаў.

|| прым. бо́рны, -ая, -ае.

○

Борная кіслата — хімічнае злучэнне, бясколернае крышталічнае рэчыва, якое ўжыв. ў тэхніцы і медыцыне.

бу́дзень, -дня, мн. бу́дні, -яў, м.

1. Не святочны дзень.

Сустрэцца ў б.

2. перан. Штодзённае жыццё.

Цяжкія будні вайны.

|| прым. будзённы, -ая, -ае і бу́дны, -ая, -ае.

вавёрка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак, ж.

Звярок роду млекакормячых атрада грызуноў з пушыстым хвастом, а таксама футра гэтага звярка.

|| прым. вавёркавы, -ая, -ае.

Вавёркавае футра.