Verbum

мотаго́ншчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Спартсмен, які ўдзельнічае ў мотагонках.

|| ж. мотаго́ншчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

мотадро́м, -а, мн. -ы, -аў, м.

Месца, пляцоўка са спецыяльнымі прыстасаваннямі для спаборніцтваў па матацыклетным спорце і выпрабаванняў матацыклаў.

|| прым. мотадро́мны, -ая, -ае.

мотапехаці́нец, -нца, мн. -нцы, -нцаў, м.

Ваеннаслужачы мотапяхоты.

мотапяхо́та, -ы, ДМ -хо́це, ж.

Матарызаваная пяхота.

|| прым. мотапяхо́тны, -ая, -ае.

мотаро́лер, -а, мн. -ы, -аў, м.

Від лёгкага матацыкла з коламі малога дыяметра і з рухавіком, размешчаным ззаду сядла ці пад ім.

|| прым. мотаро́лерны, -ая, -ае.

мо́ташна, безас., у знач. вык., каму.

1. Млосна, нядобра (пра стан здароўя).

2. перан. Агідна, прыкра.

Слухаць м.

мо́ташны, -ая, -ае.

1. Ад якога становіцца моташна.

М. пах.

2. перан. Агідны, цяжкі і прыкры.

|| наз. мо́ташнасць, -і, ж.

мо́ўкнуць, -ну, -неш, -не; моўк, мо́ўкла; -ні; незак.

Заціхаць, замаўкаць.

Цэлымі днямі не моўкне гамонка.

мо́ўны гл. мова.

мо́ўчкі, прысл.

1. Нічога не гаворачы.

Сядзець м.

2. перан. Не пратэстуючы, пакорліва, маўкліва.

М. перанесці абразу.

3. перан. Паціху, тайком.

М. сядзець у засадзе.