Verbum

адпі́ска, -і, ДМ адпі́сцы, мн. -і, -сак, ж.

Фармальны пісьмовы адказ на заяву, просьбу, які не закранае сутнасці справы.

Канцылярская а.

адры́вісты, -ая, -ае.

Які гучыць без плаўных пераходаў, рэзкі, з кароткімі паўзамі; перарывісты.

Адрывістыя гукі.

Гаварыць адрывіста (прысл.).

|| наз. адры́вістасць, -і, ж.

адухо́ўлены, -ая, -ае (кніжн.).

Пранікнуты ўзвышаным пачуццём; які выяўляе хараство, высакароднасць душы, актыўную інтэлектуальную работу.

А. твар чалавека.

|| наз. адухо́ўленасць, -і, ж.

адчу́жаны, -ая, -ае.

1. Адасоблены, абыякавы да іншых.

Хлопец нейкі змрочны, а.

2. Які выражае адчужэнне.

А. позірк.

|| наз. адчу́жанасць, -і, ж.

акардэані́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Музыкант, які іграе на акардэоне.

|| ж. акардэані́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

апе́нька, -і, ДМ -ньцы, мн. -і, -нек, ж.

Жаўтаваты ядомы грыб, які расце групамі каля пнёў, на пнях дрэў, каля карэнняў.

ардына́рны, -ая, -ае.

1. Які нічым асаблівым не вызначаецца, звычайны (кніжн.).

2. У назвах вучоных пасад: штатны; проціл. экстраардынарны (уст.).

А. прафесар.

ардына́тар, -а, мн. -ы, -аў, м.

Урач, які лечыць у бальніцы, клініцы і пад. пад кіраўніцтвам загадчыка аддзялення.

|| прым. ардына́тарскі, -ая, -ае.

арфі́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Музыкант, які іграе на арфе¹.

|| ж. арфі́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

аферы́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Чалавек, які займаецца аферамі, прайдзісвет.

|| ж. аферы́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.