Verbum

ве́руючы, -ага, мн. -ыя, -ых, м.

Чалавек, які верыць у існаванне Бога.

|| ж. ве́руючая, -ай, мн. -ыя, -ых.

ганарлі́вец, -ліўца, мн. -ліўцы, -ліўцаў, м.

Ганарысты, фанабэрысты чалавек.

|| ж. ганарлі́ўка, -і, ДМ -ліўцы, мн. -і, -лівак.

легкаве́рны, -ая, -ае.

Які ўсяму верыць, залішне даверлівы.

Л. чалавек.

|| наз. легкаве́р’е, -я, н. і легкаве́рнасць, -і, ж.

мурло́, -а́, н. (груб.).

Тоўсты і шырокі твар, а таксама чалавек з такім тварам.

Во якое м. наеў.

мыслі́цель, -я, мн. -і, -яў, м.

Чалавек, здольны творча мысліць, глыбока пранікаць у сутнасць з’яў.

Вялікія мысліцелі мінулага.

набо́жны, -ая, -ае.

Які верыць у Бога і выконвае ўсе рэлігійныя абрады.

Н. чалавек.

|| наз. набо́жнасць, -і, ж.

інтэлектуа́л, -а, мн. -ы, -аў, м.

Інтэлектуальны чалавек.

|| ж. інтэлектуа́лка, -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак (разм.).

кансерва́тар, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Чалавек кансерватыўных поглядаў.

2. Член кансерватыўнай партыі.

|| прым. кансерва́тарскі, -ая, -ае.

кісля́ціна, -ы, ж. (разм.).

1. Што-н. вельмі кіслае.

Не сліва, а к.

2. перан. Вялы, нудны чалавек.

клапату́н, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м. (разм.).

Клапатлівы чалавек.

|| ж. клапату́ха, -і, ДМ -ту́се, мн. -і, -ту́х.