Стаць пушыстым. Вочы.. [Зосіны] палалі, валасы распушыліся.Мехаў.// Натапырыць поўсць, пер’е — пра жывёл, птушак. // Распусціць маладое лісце, кветкі і пад. Берагі возера абраслі асакою і чаротам, на вуліцы закучаравіліся маладыя бярозкі, распушыліся клёны і ліпы.Чарнышэвіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
twirl2[twɜ:l]v.
1. кружы́ць; кружы́цца
2. вярце́ць; вярце́цца;
I watched the dancer twirling on the stage. Я назіраў, як балерына кружылася па сцэне.
3. завіва́ць, закру́чваць (вусы, валасы)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
puszysty
puszyst|y
пушысты; пухкі;
~y śnieg — пухкі снег;
~e włosy — пушыстыя валасы
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
rozwichrzony
rozwichrzon|y
раскудлачаны;
włosy ~e — раскудлачаныя валасы;
charakter ~y перан. неўраўнаважаны характар
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
afro
нескл. у афрыканскім стылі;
włosy (fryzura) afro — валасы (прычоска) у афрыканскім стылі
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
falujący
falując|y
1. які хвалюецца (калышацца);
2. хвалісты;
~e włosy — хвалістыя валасы
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
farbować
незак. фарбаваць;
farbować włosy na rudo — фарбаваць валасы ў рыжы (руды) колер
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
галава́ сіве́е – чалаве́к мудрэ́е≅ dank Erfáhrung wird man klüger
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
прылі́заны, ‑ая, ‑ае.
1.Дзеепрым.зал.пр.ад прылізаць.
2.узнач.прым.Разм. Гладка зачасаны (пра валасы). Высокі, з прылізанымі светлымі валасамі і рабым тварам чалавек павярнуўся, узмахнуў капелюшом.Гамолка.[Кібрык] сам, здавалася, ні на хвіліну не забываў аб .. [сваёй прыгажосці], бясконца прыгладжваў і без таго прылізаныя каштанавыя валасы.Шыцік.//перан. Які мае празмерна акуратны выгляд. Арэшкін, мабыць, знарок штодзень праходзіў міма школы чысценькі, прылізаны, абпырсканы моцнымі духамі.Шамякін.Максім нават пашкадаваў, што не даў гэтаму прылізанаму пану добрай аплявухі.Машара.//перан. Прыгладжаны (пра літаратурныя творы, карціны і пад.). Падручнік не павінен быць прыгладжаны, прылізаны.Дайліда.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
каўту́н, ‑а, м.
1.толькіадз. Хвароба скуры на галаве, пры якой валасы зблытваюцца і зліпаюцца. Галава .. [пані Даміцэлі] з прычыны каўтуна абкручана палатнянай наміткаю.Колас.// Хвароба скуры ў коней (звычайна пад грывай).
2. Зблытаны, збіты пук валасоў, поўсці і пад. [Міхаська] успомніў, як калісьці дзед расказваў пра ласак, маленькіх вёрткіх звяркоў, якія вельмі любяць бегаць па конях, заплятаючы ў каўтуны ім грывы.Рылько.
3.толькімн. (каўтуны́, ‑оў). Разм.пагард.Валасы. — Давялося пайсці на грэх: тузануў я .. [гаспадыню] за кудлы, ды так з тымі каўтунамі, што асталіся ў руцэ, і падаўся ў вішняк.Кулакоўскі.
[Ад казах. калтук — пучок валасоў.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)