адзінка розніцы электрычных патэнцыялаў, электрычнага напружання і электрарухальнай сілы, роўная 1000 вольт.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
ласт
(гал. last = груз)
адзінка вымярэння вагі грузаў, якія перавозяцца на суднах (неаднолькавая ў розных краінах).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
лі́ра2
(іт. lira)
грашовая адзінка ў Італіі, роўная 100 чантэзіма, і Турцыі, роўная 100 піястрам.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
ма́хе
[ад ням. G. Mache = прозвішча аўстр. фізіка (1876—1954)]
уст. пазасістэмная адзінка канцэнтрацыі радыеактыўных рэчываў.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
палеа́рктыка
(ад палеа- + гр. arktikos = паўночны)
зоагеаграфічная адзінка раянавання сушы ў рангу падцарства (вобласці); палеарктычная вобласць.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
эйнштэ́йн
[ням А. Einstein = прозвішча ням. фізіка (1879—1955)]
спецыяльная адзінка энергіі, якая прымяняецца ў фотахіміі.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
pound
I[paʊnd]
n., pl. pounds or (esp.coll.) pound
1) фунт -а m. (адзі́нка вагі́)
2) фунт -а m. (грашо́вая адзі́нка)
II[paʊnd]1.
v.
1) мо́цна сту́кацца, калаці́ць (напр. у дзьве́ры)
2) калаці́цца (пра сэ́рца)
3) таўчы́(на мя́згу ці парашо́к)
4) ця́жка ісьці́; бе́гчы, тупаце́ць
2.
n.
1) біцьцё n.
2) мо́цны ўда́р
III[paʊnd]
n.
1) ме́сца трыма́ньня бяздо́мнай жывёлы
2) заго́н -у m. (для жывёлы)
3) informal турма́f.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
ВАЯВО́ДСТВА 1) адм.-тэр.адзінка ў ВКЛ у 15—18 ст. Узначальвалася ваяводам. Першыя ваяводствы (Віленскае і Трокскае) як ваен.-адм. акругі ўзніклі адразу пасля Гарадзельскай уніі 1413. У пач. 16 ст. на тэр. Беларусі ўтвораны Віцебскае, Полацкае, Новагародскае, Падляшскае, у ходзе адм. рэформы 1565—66 — Берасцейскае, Менскае, Мсціслаўскае ваяводствы. Кожнае мела свой герб і ваяводскія харугвы (штандары). Звычайна ваяводствы падзяляліся на паветы. У 1793 у ваявоствы ператвораны Браслаўскі і Гродзенскі паветы. Ліквідаваны ў выніку трох падзелаў Рэчы Паспалітай (1772, 1793, 1795).
2) Адм.-тэр.адзінка ў Польшчы з 14 ст. Землі Зах. Беларусі ў 1921—39 уваходзілі ў Беластоцкае, Віленскае, Навагрудскае і Палескае ваяводствы. Пра кожнае ваяводства гл. асобны артыкул.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
БАЛ
(ад франц. balle шар),
1) умоўная адзінка для вызначэння па пэўнай шкале інтэнсіўнасці з’яў (напр., сілы ветру, шторму, землетрасення і інш.).
2) Лікавая ацэнка поспехаў і паводзін у навуч. установах, дасягненняў у спорце, якасці с.-г. жывёл (на выстаўках) і інш. 3) Шар для галасавання (балаціравання).
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
ВІ́ДЗСКІ РАЁН,
адм.-тэр.адзінкаБССР у 1940—60. Утвораны 15.1.1940 у складзе Вілейскай вобл. Цэнтр — г.п. Відзы. Пл. 900 км², 394 нас. пункты (1947). Падзяляўся на 11 сельсаветаў. З 20.9.1944 у Полацкай, з 8.1.1954 у Маладзечанскай абл. Скасаваны 20.1.1960, яго тэр. ўвайшла ў Браслаўскі раён.