паўтлу́сты, ‑ая, ‑ае.

Спец. Сярэдняй таўшчыні паміж тлустым і светлым (пра шрыфт).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паўцы́ркульны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае форму паўакружнасці, з закругленнем. Паўцыркульная арка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пела́гра, ‑ы, ж.

Спец. Захворванне, якое выклікаецца недахопам у арганізме нікацінавай кіслаты.

[Ад іт. pelle agra — шурпатая скура.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пепто́н, ‑у, м.

Спец. Прадукт распаду бялкоў пры страваванні пад уздзеяннем пепсіну.

[Ад грэч. peptos — звараны, ператраўлены.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пераапылкава́нне, ‑я, н.

Спец. Узаемнае апылкаванне ўсіх або многіх раслін. Міжгатунковае пераапылкаванне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

не́дакіс, ‑у, м.

Спец. Вокісел з меншай колькасцю кіслароду, чым у закісе.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

непаліўны́, ‑ая, ‑ое.

Спец. Такі, які не патрабуе штучнага арашэння. Непаліўныя землі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ніста́гм, ‑у, м.

Спец. Адвольныя рухі вачэй, якія часта паўтараюцца (дрыжанне вачэй).

[Ад грэч. nystagmos — дрымота.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нітрабактэ́рыя, ‑і, ж.

Спец. Мікраарганізм, які ператварае солі амонію ў азотную кіслату.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нітра́тны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае ў сваім саставе нітрат. Нітратныя саланчакі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)