парады́гма, ‑ы, ж.

Спец. Табліца форм скланення або спражэння якога‑н. слова.

[Ад грэч. parádeigma — прыклад, узор.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

надключы́чны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які знаходзіцца, размешчаны над ключыцай (ключыцамі). Надключычная ўпадзіна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

назало́гія, ‑і, ж.

Спец. Вучэнне аб хваробах, адзін з асноўных раздзелаў паталогіі.

[Ад грэч. nosos — хвароба і logos — вучэнне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

называ́льны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да называння. Называльная функцыя слова.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

найто́ўка, ‑і, ДМ ‑тоўцы, ж.

Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. найтовіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нафтагазано́снасць, ‑і, ж.

Спец. Наяўнасць нафты і прыродных газаў у геалагічных адкладах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

парытэ́тны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Заснаваны на парытэце (у 1 знач.). Парытэтнае прадстаўніцтва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пасіві́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., што.

Спец. Падвергнуць (падвяргаць) пасівіраванню.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пасіро́ўка, ‑і, ДМ ‑роўны, ж.

Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. пасіраваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

патэнцы́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., што.

Спец. Зрабіць (рабіць) патэнцыраванне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)