прытарцава́ць, ‑цую, ‑цуеш, ‑цуе; зак., што.

Спец. Прыкласці, прыклеіць пад адзін ўзровень (фанеру).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прэс-фо́рма, ‑ы, ж.

Спец. Прыстасаванне для вырабу аб’ёмных рэчаў, дэталей шляхам прасавання.

[Ням. Pressform.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пурпуры́н, ‑у, м.

Спец. Арганічнае чырвонае фарбавальнае рэчыва, якое здабываецца з каранёў марэны.

[Фр. purpurin.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разбрако́ўка, ‑і, ДМ ‑ўцы, ж.

Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. разбракоўваць — разбракаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

развальцава́ць, ‑цую, ‑цуеш, ‑цуе; зак., што.

Спец. Апрацаваць адтуліны ў металічных вырабах вальцамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рака́да, ‑ы, ДМ ‑дзе, ж.

Спец. Дарога, якая праходзіць паралельна лініі фронту.

[Фр. rocade.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раскадзі́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., што.

Спец. Расшыфраваць паведамленне, перададзенае кодам. Раскадзіраваць радыёграму.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

расчака́нка, ‑і, ДМ ‑нцы, ж.

Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. расчаканьваць — расчаканіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

расшліхто́ўка, ‑і, ДМ ‑тоўцы; ж.

Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. расшліхтоўваць — расшліхтаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

расшчабяні́ць, ‑бяню, ‑беніш, ‑беніць; зак., што.

Спец. Раздрабіць, ператварыць у шчэбень. Расшчабяніць камень.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)