побуди́тельный пабуджа́льны; однако лучше переводить конструкциями от соответствующих переводов глаг. побуждать — побудить в сочетании с мест. які́, яка́я, яко́е;
побуди́тельная причи́на маты́ў, прычы́на, яка́я прыму́сіла, падахво́ціла и т. п.; см. побужда́ть, побуди́тьII.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
niedoszły
1. які не адбыўся; няздзейснены;
2. былы кандыдат;
niedoszły minister — былы кандыдат у міністры;
niedoszły poseł — былы кандыдат у дэпутаты
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
litewski
1. літоўскі;
2. велікалітоўскі (які адносіцца да Вялікага княства Літоўскага);
3. літвінскі (суадносны з гістарычнай Літвой, былой заходняй часткай ВКЛ)
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
przedrozbiorowy
przedrozbiorow|y
гіст. які адносіцца да перыяду перад падзелам Рэчы Паспалітай;
historia Polski ~ej — гісторыя Польшчы да падзелу Рэчы Паспалітай
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
uwzględnienie
н. улік; прыняцце пад увагу;
z ~m — з улікам;
zasługujący na uwzględnienie — які заслугоўвае быць узятым пад увагу (у разлік)
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
pluton, ~u
I м. вайск.
узвод;
pluton egzekucyjny — а) узвод, які выконвае смяротны прысуд; б) карны атрад ;
II м. хім.
плутоній
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
рэ́шткавы, ‑ая, ‑ае.
1. Які з’яўляецца нявыкарыстаным, які не зрасходавалі. Рэшткавыя сумы.
2. Які страціў сваё значэнне ў працэсе развіцця. Рэшткавыя з’явы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
факсі́мільны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да факсіміле (у 1 знач.). // Які з’яўляецца факсіміле. Факсімільнае выданне рукапісаў. // Які ўзнаўляе факсіміле. Факсімільны апарат.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Каменда́нт ’начальнік войск крэпасці’, ’начальнік, які наглядае за парадкам перамяшчэння войск’, ’адказны за ахову і гаспадарку грамадскага будынка’ (ТСБМ), ’чалавек, які любіць камандаваць’ (міёр., З нар. сл.). Яшчэ ст.-бел. комендантъ ’судовы выканаўца’ (XVII ст.) запазычана са ст.-польск. komendant, якое са ст.-в.-ням. Kommendant ’камандуючы’ < франц. commandant < лац. commendāns, ‑dantis ’той, хто дае ўказание, распараджэнне’ (Булыка, Запаз. 163; Слаўскі, 2, 380).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Недаты́ка ’незачэпа’ (Жд. 2), ’самалюбівы чалавек’ (Растарг.), літаральна ’чалавек, які не любіць, каб да яго дакраналіся; чалавек, які крыўдзіцца за кожную дробязь’ (Нас.), недоты́ка ’незачэпа’ (ТС), недаты́чка ’неразумны’ (Бяльк.), укр. недоти́ка ’незачэпа’, рус. недот́ыка ’тс’. Ад не датыкаць (‑цца) ’не дакранацца’, параўн. укр. недото́рка, рус. недотро́га ’незачэпа’; значэнне ’неразумны’, магчыма, пад уплывам слоў тыпу недапёка, недацёпа, недаробак і пад. Да ты́каць (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)