газе́та, -ы,
Перыядычнае друкаванае выданне інфармацыйнага характару звычайна на вялікіх лістах.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
газе́та, -ы,
Перыядычнае друкаванае выданне інфармацыйнага характару звычайна на вялікіх лістах.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
гарла́чык, -а,
1.
2. Вадзяная расліна сямейства гарлачыкавых з вялікімі лістамі і жоўтымі ці белымі кветкамі; вадзяная лілія.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
гарчы́ца, -ы,
1. Травяністая расліна сямейства капусных з жоўтымі кветкамі і плодам-стручком.
2. Вострая прыправа, прыгатаваная з насення гэтай расліны.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ген, -а,
Структурная і функцыянальная адзінка спадчыннасці, якая кантралюе развіццё пэўнай прыкметы ці ўласцівасці.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
генеало́гія, -і,
1. Раздзел гістарычнай навукі, які вывучае паходжанне і сувязі асобных родаў¹ (у 2
2. Гісторыя роду¹ (у 2
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
гера́нь, -і,
Травяністая расліна сямейства гераніевых з пахучым лісцем, якая разводзіцца як дэкаратыўная ці як прамысловая для атрымання эфірнага алею.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
граф, -а,
Дваранскі тытул, вышэйшы за баронскі, а таксама асоба, якая носіць гэты тытул.
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
графі́н, -а,
Шкляная пасудзіна з вузкім доўгім горлам для вады, сокаў
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
гудо́к, -дка́,
1. Механічны свісток, які падае сігналы.
2. Працяжны аднастайны гук свістка ці сірэны.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
гу́мка, -і,
1. Кавалачак гумы для сцірання напісанага.
2. Прагумаваная тасьма, а таксама шнур з гумавымі ніткамі.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)