падво́чнічны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які знаходзіцца пад вачніцамі, ніжэй вачніц. Падвочнічныя залозы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падмярзло́тны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які залягае глыбей пласта вечнай мерзлаты. Падмярзлотныя воды.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

крыяге́нны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Звязаны з атрыманнем вельмі нізкіх тэмператур. Крыягенная тэхніка.

[Ад грэч. krýos — холад, мароз і genes — нараджэнне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

курсо́граф, ‑а, м.

Спец. Навігацыйны прыбор для аўтаматычнага запісу курсу карабля (судна).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лабіяліза́цыя, ‑і, ж.

Спец. Вымаўленне некаторых гукаў мовы з акругленнем выцягнутых губ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лакто́за, ‑ы, ж.

Спец. Цукар, які ўтрымліваецца ў малацэ млекакормячых; малочны цукар.

[Ад лац. lac, lactis — малако.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лакто́метр, ‑а, м.

Спец. Прыбор для вызначэння якасці малака па яго шчыльнасці.

[Ад лац. lac, lactis — малако і грэч. metréo — мераю.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ларынгаскапі́чны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да ларынгаскапіі, ларынгаскопа. Ларынгаскапічныя даследаванні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ларынгі́т, ‑у, М ‑гіце, м.

Спец. Запаленне слізістай абалонкі гартані. Востры ларынгіт.

[Ад грэч. larynx — гартань.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

латэ́нтны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які знешне не праяўляецца, скрыты. Латэнтны перыяд хваробы.

[Ад лац. latens, latentis — скрыты, нябачны.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)