пальпа́цыя, ‑і, ж.

Спец. Метад абследавання хворага шляхам абмацвання пальцамі або далонямі рук.

[Ад лап. palpatio — ашчупванне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

палю́цыя, ‑і, ж.

Спец. Міжвольнае вывяржэнне семені ў мужчын, якое адбываецца ў сне.

[Ад лац. pollutio.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паляга́льнасць, ‑і, ж.

Спец. Схільнасць да палягання; наяўнасць палягання. Высокі працэнт палягальнасці збажыны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

парамагнеты́зм, ‑у, м.

Спец. Сукупнасць магнітных уласцівасцей цел, якія маюць дадатную магнітную ўспрымальнасць.

[Ад грэч. para — поруч і магнетызм.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

парамарфо́за, ‑ы, ж.

Спец. Від псеўдамарфозы, які ўтвараецца пры паліморфных зменах крышталічнай структуры.

[Ад грэч. para — побач і morphē — форма.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паўкро́ўны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які атрымліваецца ад скрыжавання чыстакроўнай жывёлы з простай; нечыстакроўны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пелето́н, ‑а, м.

Спец. Каравая спартсменаў-веласіпедыстаў, якія прымаюць удзел у веласіпедных гонках.

[Фр. peloton — караван.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пенітэнцыя́рны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Звязаны з асабліва жорсткімі формамі крымінальнага пакарання. Пенітэнцыярнае заключэнне.

[Фр. pénitentiaire ад лац. paenitentia — раскаянне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перака́тчык, ‑а, м.

Спец. Рабочы, які абслугоўвае судны на перакаце (у 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перапу́ск, ‑у, м.

Спец. Дзеянне паводле дзеясл. перапускаць — перапусціць (у 1–3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)