Verbum

мля́вы, -ая, -ае.

1. Пазбаўлены бадзёрасці, энергіі; вялы.

Млявыя рухі.

2. Які выклікае такі стан.

М. пах чаромхі.

|| наз. мля́васць, -і, ж.

мнага... (гл. многа...).

Першая састаўная частка складаных слоў, ужыв. замест «многа...», калі націск падае на першы склад другога слова, напр.: мнагалюдны, мнагаструнны, мнагаборства.

мнагабо́жжа, -а, н.

Рэлігійная сістэма, якая прызнае існаванне многіх багоў; політэізм.

мнагабо́рац, -рца, мн. -рцы, -рцаў, м.

Спартсмен, які ўдзельнічае ў мнагаборстве.

|| ж. мнагабо́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак.

мнагабо́рства, -а, н.

Спартыўнае спаборніцтва, якое ўключае комплекс практыкаванняў некалькіх відаў спорту, а таксама спаборніцтвы па некалькіх відах спорту.

мнагава́та, прысл. (разм.).

Некалькі больш, чым патрэбна.

У яго м. даручэнняў.

мнагаво́ддзе, -я, н.

Празмерная колькасць вады, а таксама перыяд, калі ў рэках, вадаёмах бывае вады больш, чым звычайна.

мнагаво́дны, -ая, -ае.

1. Паўнаводны (пра рэкі, вадаёмы).

Мнагаводныя рэкі Сібіры.

2. Багаты вадой; які добра арашаецца.

М. край.

|| наз. мнагаво́днасць, -і, ж.

мнагагра́ннік, -а, мн. -і, -аў, м.

У матэматыцы: геаметрычнае цела, абмежаванае з усіх бакоў плоскімі многавугольнікамі.

мнагагра́нны, -ая, -ае.

1. Які мае некалькі граней.

М. камень.

2. перан. Рознабаковы, усебаковы.

М. талент.

|| наз. мнагагра́ннасць, -і, ж. (да 2 знач.).