Verbum

міяка́рд, -а, М -дзе, м. (спец.).

Мышачная тканка сэрца.

Інфаркт міякарда.

млада...

Першая састаўная частка складаных слоў са знач. малады, новы, напр.: младагегельянцы, младапісьменны (пра мову: які атрымаў пісьменнасць у нядаўні час).

млекако́рмячае, -ага, мн. -ыя, -ых, н.

Вышэйшая пазваночная жывёліна, якая корміць дзіцянят сваім малаком.

Клас млекакормячых.

млець, мле́ю, мле́еш, мле́е; незак.

1. Траціць прытомнасць ад хвалявання, перажывання.

М. на пахаванні.

2. Слабнець, дранцвець, нямець (пра часткі цела).

Рукі млеюць.

3. перан. Заміраць ад якога-н. моцнага пачуцця.

Хлопчык млее ад шчасця.

|| зак. самле́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е і замле́ць, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -е́е (да 2 знач.).

|| наз. мле́нне, -я, н.

мле́чны, -ая, -ае.

3 выгляду падобны на малако.

М. туман.

○

Млечны Шлях — мноства зорак, якое светлавой паласой перасякае небасхіл.

мло́сна, безас., у знач. вык.

Нядобра, моташна.

Яму стала м.

мло́сць, -і, ж.

Непрыемнае самаадчуванне, якое наступае звычайна перад стратай прытомнасці, рвотай.

|| прым. мло́сны, -ая, -ае.

млын, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

1. Прадпрыемства, будынак з устаноўленымі ў ім прыстасаваннямі для размолу зерня.

Вадзяны м.

Паравы м.

2. Машына для здрабнення розных матэрыялаў, якая выкарыстоўваецца ў горнай, хімічнай і іншых галінах прамысловасці.

◊

Ліць ваду на млын каго, чый (неадабр.) — ускосным чынам дапамагаць сваімі выказваннямі, справамі процілегламу боку.

|| прым. млынавы́, -а́я, -о́е.

млына́р, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

Уладальнік млына або работнік у млыне.

|| прым. млына́рскі, -ая, -ае.

млынары́ха, -і, ДМ -ры́се, мн. -і, -ры́х, ж. (разм.).

Жонка млынара.