Verbum

сыпу́чы, -ая, -ае.

1. Тое, што і сыпкі.

С. пясок.

2. Які рассыпаецца; пушысты, лёгкі (пра валасы).

Пасля мыцця валасы робяцца сыпучымі.

|| наз. сыпу́часць, -і, ж.

сюі́та, -ы, ДМ сюі́це, мн. -ы, сюі́т, ж.

Музычны твор, які складаецца з некалькіх рознахарактарных п’ес, аб’яднаных адзінствам задумы.

|| прым. сюі́тны, -ая, -ае.

С. цыкл.

таджы́кі, -аў, адз. таджы́к, -а, м.

Народ, які складае асноўнае насельніцтва Рэспублікі Таджыкістан.

|| ж. таджы́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак.

|| прым. таджы́кскі, -ая, -ае.

тваро́г, -рагу́, м.

Прадукт харчавання, які атрымліваецца з кіслага малака пры аддзяленні ад яго сыроваткі пасля адтоплівання.

Заправіць т. смятанай.

|| прым. тваро́жны, -ая, -ае.

Т. сыр.

тлу́мны, -ая, -ае.

1. Які прыводзіць да адурэння, пазбаўляе здольнасці ўспрымаць, разумець што-н.

Тлумная работа.

2. Шумны, гаманлівы, неспакойны.

Т. натоўп.

|| наз. тлу́мнасць, -і, ж.

тля, -і, ж.

1. Дробнае насякомае-шкоднік атрада паўцвердакрылых, якое жывіцца сокам раслін.

Капусная т.

2. перан. Пра нікчэмнага чалавека (разм.).

Які ён талент, т. нікчэмная!

транжы́р, -а, мн. -ы, -аў, м. (разм.).

Чалавек, які транжырыць што-н.; марнатравец.

|| ж. транжы́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак.

|| прым. транжы́рскі, -ая, -ае.

транзі́тнік, -а, мн. -і, -аў, м. (разм.).

Транзітны пасажыр, які едзе да месца прызначэння з перасадкай у якім-н. пункце.

|| ж. транзі́тніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

турбо́тны, -ая, -ае.

1. Які турбуецца, клапоціцца аб кім-, чым-н.

Турботная гаспадыня.

2. Напоўнены рознымі турботамі, неспакойны.

Т. дзень.

Турботная справа.

|| наз. турбо́тнасць, -і, ж.

тычы́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

1. гл. тычына.

2. Мужчынскі орган размнажэння ў кветак, які змяшчае пылок (спец.).

|| прым. тычы́нкавы, -ая, -ае.