надрэ́берны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які знаходзіцца, размешчаны над рэбрамі, вышэй рэбраў. Надрэберныя мышцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

найто́ў, ‑това, м.

Спец. Трос, пры дапамозе якога мацуюцца розныя прадметы па судне.

[Гал. naaitouw.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

накіпны́, ‑ая, ‑ое.

Спец. Які складаецца з накіпу (у 1 знач.). Накіпны слой.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

напаўня́льны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які прызначаны, служыць для напаўнення чаго‑н. Напаўняльны шланг.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

насці́льнасць, ‑і, ж.

Спец. Якасць насцільнага (у 2, 3 знач.). Насцільнасць палёту снарада.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нахра́пнік, ‑а, м.

Спец. Рэмень вуздэчкі, які ідзе ўздоўж пераносся да лба (каня).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

начо́сны, ‑ая, ‑ае.

Спец. З начосам (у 1 знач.). Тканіна з начосным ворсам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наштабнава́ць, ‑ную, ‑нуеш, ‑нуе; зак., што і чаго.

Спец. Настрачыць, прашыць шляхам штабнавання.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нейзі́льберавы, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да нейзільберу, зроблены з гэтага сплаву.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нейро́н, ‑а, м.

Спец. Нервовая клетка разам з адросткамі, якія ад яе адыходзяць.

[Ад грэч. néuron — валакно, нерв.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)