ЗЛАЧЫ́НСТВЫ У СФЕ́РЫ ПРАДПРЫМА́ЛЬНІЦТВА І І́НШАЙ ГАСПАДА́РЧАЙ ДЗЕЙНАСЦІ,
злачынствы, якія парушаюць правільнае функцыянаванне
Паводле
Ю.Я.Савельеў.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
ЗЛАЧЫ́НСТВЫ У СФЕ́РЫ ПРАДПРЫМА́ЛЬНІЦТВА І І́НШАЙ ГАСПАДА́РЧАЙ ДЗЕЙНАСЦІ,
злачынствы, якія парушаюць правільнае функцыянаванне
Паводле
Ю.Я.Савельеў.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
ЛАКА́РНСКІЯ ДАГАВО́РЫ 1925,
Літ.:
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
«ЛАНЦУ́Г»,
Ю.М.Чурко.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
litter
1) хлам’ё, сьмяцьцё
2) непара́дак -ку
3) прыпло́д -у
4) по́дсьціл для жывёлы
5) насі́лкі
1) раскіда́ць рэ́чы, папе́ры без
2) рабіць непара́дак
3) дава́ць прыпло́д (пра жывёлу)
4) падсьціла́ць, насьціла́ць сало́май
3.парасі́цца; шчані́цца (пра саба́ку, ваўчы́цу)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
well3
1. здаро́вы;
be/feel well до́бра адчува́ць сябе́;
2. до́бры, у до́брым ста́не;
3. замо́жны, у даста́тку
4. жада́ны;
♦
it’s all very well!
all is well that ends well ≅ кане́ц – усяму́ вяне́ц
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
скла́сці, складу́, складзе́ш, складзе́; складзём, складзяце́, складу́ць; складзі́; скла́дзены;
1.
2. Пакласці разам у пэўным
3. Прыбавіць адзін лік да другога, зрабіць складанне.
4. Падрыхтаваць што
5. Утварыць групу, камісію, падабраўшы людзей.
6. Перагнуўшы, сагнуўшы, прыдаць якую
7. Зрабіць вывад на падставе назіранняў або лагічных заключэнняў.
8.
Скласці зброю —
1) здацца, спыніць узброенае супраціўленне;
2) адмовіцца ад барацьбы, ад якіх
Скласці рукі (
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
zakłócenie
zakłóceni|e1. парушэнне; расстройства;
2. ~а
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
прысто́йнасць, ‑і,
1. Уласцівасць прыстойнага.
2. Ветлівасць, далікатнасць, выхаванасць у паводзінах, манерах і пад.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
эшало́н, ‑а,
1.
2. Пры паходным перамяшчэнні войска — асобная частка агульнай калоны, якая рухаецца на пэўнай адлегласці ад другой.
3. Чыгуначны састаў, аўтакалона, група самалётаў для масавых перавозак спецыяльнага прызначэння.
[Фр. échelon.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
АХО́ВА НЕ́ТРАЎ,
комплекс арганізацыйных, тэхнічных,
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)