андалузі́т
(ад ісп. Andalucia = назва правінцыі ў Іспаніі)
мінерал класа сілікатаў белага, шэрага, ружовага або зялёнага колеру; выкарыстоўваецца як вогне- і кіслотатрывалы матэрыял.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
вульфені́т
[ням. Wulfenit, ад F. Wulfen = прозвішча аўстр. мінералога (1728—1805)]
мінерал класа малібдатаў, малібдат свінцу крышталічнай будовы, пераважна жоўтага колеру; руда свінцу.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
глаўкані́т
(ад гр. glaukos = блакітна-зялёны)
мінерал класа сілікатаў зялёнага колеру; выкарыстоўваецца як мінеральная фарба, як калійнае ўгнаенне і для змякчэння жорсткасці вады.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
грэгары́ны
(н.-лац. gregarinida, ад лац. gregarius = просты, звычайны)
атрад прасцейшых класа спаравікоў, паразітуюць у кішэчніку і поласці цела кольчатых чарвей і насякомых.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
дыкрацэліі́ды
(н.-лац. discrocoeliidae)
сямейства гельмінтаў класа трэматодаў; паразітуюць у жоўцевых пратоках і пузыры, пратоках падстраўнікавай залозы млекакормячых, птушак, паўзуноў, спарадычна ў чалавека.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
кіяні́т
(гр. kyanite = блакітны)
мінерал класа сілікатаў пераважна блакітнага, сіняга колераў; на Беларусі трапляецца ў крышталічных сланцах і кварцытах; выкарыстоўваецца для атрымання сілуміну.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
магнеты́т
(ням. Magnetit, ад гр. magnetes = магнетычны)
мінерал класа вокіслаў і гідравокіслаў чорнага колеру, які ўтрымлівае жалеза і валодае магнітнымі ўласцівасцямі; магнітны жалязняк.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
мелано́псіс
(ад гр. melas, -anos = чорны + opsis = зрок)
малюск класа бруханогіх, пашыраны ў рэчках з хуткім цячэннем у Сярэд. і Паўд.-Усх. Еўропе.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
мізастамі́ды
(н.-лац. myzostomida)
падклас кольчатых чарвей класа малашчацінкавых, які аб’ядноўвае многія віды каменсалаў або паразітаў ігласкурых; пашыраны ў трапічных і субтрапічных морах.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
мілеры́т
(ад англ. W. Miller = прозвішча англ. мінералога (1801—1880)
мінерал класа сульфідаў латунна-жоўтага колеру, які ўваходзіць у склад медна-нікелевых руд.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)