прыжы́ць, -ыву́, -ыве́ш, -ыве́; -ывём, -ывяце́, -ыву́ць; -ы́ў, -ыла́, -ло́; -ы́ты; зак. (разм.).
1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Прыняцца, укараніцца.
Саджанцы добра прыжылі на новым месцы.
2. каго (што). Нарадзіць, даць жыццё дзіцяці (ад пазашлюбнай сувязі).
П. дзіця з кім-н.
|| незак. прыжыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
зама́зацца сов.
1. (о щелях, трещинах и т.п.) зама́заться;
шчы́ліны до́бра ~заліся — ще́ли хорошо́ зама́зались;
2. (загрязниться) зама́заться, вы́мазаться, запа́чкаться
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
запячы́ся сов., в разн. знач. запе́чься;
ка́ша до́бра ~пякла́ся — ка́ша хорошо́ запекла́сь;
кроў ~пякла́ся — кровь запекла́сь;
гу́бы ~пяклі́ся — гу́бы запекли́сь
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
распа́рыцца сов., в разн. знач. распа́риться;
рэ́па до́бра ~рылася — ре́па хорошо́ распа́рилась;
р. ў цёплай ха́це — распа́риться в тёплой избе́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
расце́рціся сов., в разн. знач. растере́ться;
фа́рба до́бра ~рлася — кра́ска хорошо́ растёрлась;
р. ручніко́м пасля́ купа́ння — растере́ться полоте́нцем по́сле купа́ния
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
стрэ́сціся сов.
1. (от тряски, стряхивания) упа́сть, стряхну́ться;
2. смеша́ться;
сало́ма до́бра ~слася з се́нам — соло́ма хорошо́ смеша́лась с се́ном
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пінгві́н
(ням. Pinguin, фр. pinguin, ад лац. pinguis = тлусты, сыты)
вялікая антарктычная птушка з падобнымі да ластаў крыламі, якая добра плавае, але не лятае.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
прыемна, добра, хораша, люба, міла, цудоўна; слаўна (разм.); соладка, салодка, смачна (перан.)
Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)
◎ Мышапор ’праныра, які можа знайсці ўсё, нават добра схаванае’ (маладз., Янк. Мат.; віл., Нар. сл.), ’дзіцё, якое поркаецца ў матчыных сховах’ (КЭС, лаг.). Да мыш і поркацца (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Ручы́цца ’весціся; добра гадавацца, пладзіцца’; (звычайна з адмоўем) ’удавацца, шанцаваць; надарацца’ (ТСБМ), ручы́ць ’ідзе ў руку, шанцуе (у жывёлагадоўлі)’ (маладз., Янк. Мат.). Да рука (гл.), параўн. папярэдняе слова.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)