Verbum

містыцы́зм, -у, м.

Філасофскае вучэнне, форма рэлігійна-ідэалістычнага светапогляду, заснаванага на эмоцыях, інтуіцыі і ірацыяналізме, а таксама наогул схільнасць да містыкі (у 1 знач.).

|| прым. місты́чны, -ая, -ае.

містэ́рыя, -і, мн. -і, -рый, ж.

Сярэдневяковая драма на біблейскія тэмы.

мі́тальшпіль, -ю, мн. -і, -яў, м. (спец.).

Сярэдняя стадыя шахматнай партыі паміж дэбютам і эндшпілем.

мітка́ль, -ю́, м.

Гатунак суравой баваўнянай тканіны палатнянага перапляцення, неапрацаваны паркаль.

|| прым. міткалёвы, -ая, -ае і мітка́льны, -ая, -ае.

мі́тра, -ы, мн. -ы, -аў, ж.

Галаўны ўбор прадстаўнікоў вышэйшага духавенства і некаторых заслужаных святароў, які надзяваецца ў час набажэнства.

мітрапалі́т, -а, М -лі́це, мн. -ы, -аў, м.

Вышэйшае званне праваслаўных епіскапаў, а таксама епіскап, якому нададзена гэтае званне.

|| прым. мітрапалі́цкі, -ая, -ае.

мітрапо́лія, -і, мн. -і, -лій, ж.

Царкоўна-адміністрацыйная акруга, якой кіруе мітрапаліт.

мітрэ́нга, -і, ДМ -рэ́нзе, ж. (разм.).

Трывога, неспакой, непрыемнае здарэнне.

Тут пачалася нейкая м.

мітульга́, -і́, ДМ -льзе́, Т -о́й (-о́ю), ж. (разм.).

Мітусня, мільгаценне чаго-н.

Снегавая м.

мітусі́цца, -тушу́ся, -ту́сішся, -ту́сіцца; -ту́сімся, -ту́сіцеся, -ту́сяцца; незак.

1. Хутка і без перапынку перамяшчацца ў розных напрамках.

Мітусяцца людзі на вакзале.

Думкі мітусяцца (перан.).

2. Увіхацца, хутка рабіць што-н.

М. каля печы.

3. Мільгацець перад вачамі.

Літары мітусяцца.